γράφει το barbakas

Πρίν απο είκοσι χρόνια είχαμε βρεθεί αρκετοί φίλοι σε μια ταβέρνα στήν αθήνα.  Εκεί στήν πανόρμου στού φάκα,για όσους την πρόλαβαν γιατί τώρα έχει κλείσει.  Σε κάποια στιγμή πετάγεται κάποιος φίλος και μου λέει.  Ρε σύ που γράφεις, θέλω να γράψεις ενα ποιήμα η κάτι τέτοιο που να περιέχει την φράση γαμώ το κερατό μου, θα το κάνεις, με ρώτησε.  Επειτα απο δύο μέρες το είχα σκαρώσει και σήμερα που το θυμήθηκα το ανεβάζω να το διαβάσετε...

Ως πότε θα 'μαστε κουμπιά

στα ξένα τα μανίκια

ως πότε θα μας βάζουνε

οι άλλοι δεκανίκια

και εγώ το παίζω άνθρωπος

και χάνω τον καιρό μου

το παίζω διανοούμενος

γαμώ το κερατό μου

ως πότε θα'μαστε εμείς

του κώλου το σκαμνάκι

ως πότε θα'ναι ο λαός

φιλήσυχο αρνάκι

και εγώ που γράφω ποιήματα

μαχαίρι στο πλεύρο μου

είναι η αλήθεια η πικρή

γαμώ το κερατό μου.