“Στερήσατε το ψωμί από τα παιδιά μου”

| Ετικέτες , , | Posted On Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

Διάβασα σήμερα και είδα το βίντεο και απλά έμεινα παξιμάδι! Εμεινα παξιμάδι γιατί είδα με τι ψυχραιμία κάποιος συνάνθρωπος μας ήταν ικανός να κάνει τη θυσία του για τα πιστεύω του, χωρίς να προσπαθήσει να κάνει κακό σε κάποιο υπεύθυνο για τη κατάστασή του όπως το βλέπει! Δεν έχω λόγια να πω για αυτόν τον άνθρωπο, πραγματικά ανατρίχιασα βλέποντας τη ψυχραιμία του! Την απελπισία του και με ποιο τρόπο την έδειξε αναφέρουν κάποιες δημοσιεύσεις: Ο άνδρας φορούσε μπλουζάκι, πάνω στο οποίο αναγράφεται: "Μας πυροβολήσατε, σκοτώσατε το μέλλον των παιδιών μας, μας πουλήσατε". Μακάρι ο συνάνθρωπος μας να μπορέσει να ζήσει, μακάρι να δοθούν λύσεις στο πρόβλημά του, σίγουρα οι άνθρωποι του τον έχουν ανάγκη, γιατί από τη κίνησή του φαίνεται άνθρωπος με ευαισθησίες! Δεν είναι ο μόνος! ...

Είμαι σίγουρος πως πολλοί είναι στη θέση του! Δεν ζώθηκε με εκρηκτικά να φάει τους βουλευτές, δεν θέλησε να κάνει κάτι κακό σε κάποιον άλλο, του φτάνει το κακό που του έκαναν για να πάρει την απόφαση και να μη ζητήσει αυτοδικία, του έφτασε η βία που έζησε! Αν διαβάσετε περί βίας, η σωματική βία δεν είναι τίποτα μπροστά στη ψυχολογική βία! Στη ψυχολογική βία συνήθως μένουν κατάλοιπα για πάντα! Το σώμα σε κάθε μορφής ψυχολογικής βίας αντιδρά σαν να δέχεται δυνατά χτυπήματα, απλά δεν υπάρχουν οι πληγές, τα αιματώματα και οι εκδορές!

Διαβάστε περί ψυχολογικής βίας, θα πάθετε φρίκη όταν συνειδητοποιήσετε το πώς αντιδράμε στη ψυχολογική βία! Το άσχημο όμως είναι πως αυτό που τώρα μας σοκάρισε είναι απλά η αρχή! Κάθε μέρα αυτοκτονούν δύο συνάνθρωποι μας στην Ελλάδα, ενώ πολλοί περισσότεροι είναι αυτοί που το σκέφτονται καθημερινά...

...το μεγαλύτερο ποσοστό των Ελλήνων βρίσκεται σε κατάθλιψη, όπως αναφέρουν διάφορες πηγές! Το ξέρουμε, το βλέπουμε αλλά δεν κάνουμε και πολλά για να βοηθήσουμε! Απλά υπάρχουν σαν ποσοστά! Το άσχημο είναι πως σε λίγο καιρό δεν θα μας κάνουν εντύπωση τέτοια βίντεο όπως το σημερινό, γιατί θα τα έχουμε συνηθίσει! Θα έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε ανθρώπους να πηδούν από ταράτσες και να παίρνουν χάπια γιατί δεν αντέχουν άλλο! Οπως όταν πρωτοείδαμε ανθρώπους να ψάχνουν σε σκουπίδια και να κοιμούνται έξω σε χαρτόκουτα και τότε (παλιά) στεναχωρηθήκαμε, μετά τους ξεπεράσαμε, τώρα μας περνούν αδιάφοροι πια και συνεχίζουμε να προχωράμε χωρίς να δίνουμε σημασία...

...μέχρι προχθές είχαμε όλοι δουλειά! Χθες αποκτήσαμε κάποιους άνεργους και με κατάθλιψη, αύριο όμως θα έχουμε πάλι στο δικό μας μικρόκοσμο ανθρώπους που αυτοκτόνησαν! Θα το δείτε, δεν πέφτω συχνά έξω, προσπαθώ να βουτάω τη γλώσσα μου στη μυαλό πριν γράψω κάτι! Αλλάξτε κάτι στο μικρόκοσμό σας πριν είναι αργά! Μετά το πρώτο σοκ, το μυαλό μαθαίνει να προσπερνάει καταστάσεις και άσχημες εικόνες, προσαρμόζεται και συνεχίζει σαν να μη βλέπει αυτά που δεν θέλει, αυτά που προγραμματίζεται! Το άσχημο είναι πως συνηθίζει και θα επιβιώσουν μόνο όσοι είναι χωρίς συναισθήματα, χωρίς σκέψεις, χωρίς ευαισθησίες! Που θα πατάει εύκολα επί πτωμάτων για να ανέβει, αδιαφορώντας για τους ανθρώπους που σύνθλιψε για να ανέβει! και πόσο πόνο πρόσφερε για τη προσωπική επιβίωση! Μας κάνουν ρομποτάκια χωρίς να νιώθουμε ή να αισθανόμαστε και να περιμένουμε να προγραμματιζόμαστε ανάλογα το σταθμό που παρακολουθούμε στα κανάλια...

...βγείτε έξω και δείτε με τα μάτια σας τη πραγματικότητα! Δοκιμάστε να δείτε με τα μάτια ενός μικρού παιδιού το μικρόκοσμό σας! Υπάρχει πολύς πόνος δίπλα μας, υπάρχουν άνθρωποι όμως που διψούν για λίγη στοργή, αγάπη, αγκαλιά και δεν κοστίζει! Μην αγοράζετε αγάπη με δώρα αλλά με κινήσεις! Μη περιμένει κάποιος μία φορά το χρόνο να γιορτάσει, ας είναι κάθε μέρα απόδειξη αγάπης με κινήσεις, έχει μεγαλύτερη αξία από ένα δώρο Χριστουγέννων... Αύριο μπορεί να μην υπάρχει για να του πείτε χρόνια πολλά και ίσως τότε να καταλάβετε πως πάντα σας ζητούσε κάτι άλλο από ένα δώρο τις γιορτές! Απλά σήμερα με το βίντεο ήθελα κάτι να γράψω, ίσως κάτι να σας περάσω σαν μήνυμα που πια το μήνυμα που θέλουν να μας περάσουν για τις γιορτές είναι "ξόδεψε για τον άλλο σε δώρα" ενώ αλλιώς το είχαν φανταστεί κάποτε: "σαν ημέρες αγάπης, οικογενειακές και γεμάτες χαρές που δεν ξοδεύεις χρήμα αλλά χρόνο με τους αγαπημένους σου"...

...στη πράξη αυτό που περνάμε δεν είναι οικονομική κρίση, είναι κοινωνική κρίση! Κάποιοι απλά δεν θέλουν πια τα χρήματά μας, θέλουν τη ψυχή μας, όσο πιο πολλούς καταφέρουν να κάνουν δούλους, τόσο μεγαλύτερο είναι το κέρδος. Χάνουμε κάθε μέρα τις βασικές μας αξίες, αυτές που μας μάθαιναν μικρούς! Να σεβόμαστε και να αγαπάμε! Απλά τρέχουμε σαν κυνηγημένοι να επιβιώσουμε, αφήνοντας πίσω νεκρές ή τραυματισμένες ψυχές, αρκεί να νομίζουμε πως επιβιώνουμε, αλλά απλά νομίζουμε και δεν βλέπουμε το αντίτιμο ακόμα που δίνουμε για την επιβίωσή μας...

...χρόνια πολλά να έχετε και ελπίζω κάτι να σας έμεινε
από όσα προσπάθησα να σας περάσω...


Μάριος


ligesskepsis.blogspot.com
kontiloforos.blogspot.com

Σχετικές Αναρτήσεις :



Comments:

There are 0 σχόλια for “Στερήσατε το ψωμί από τα παιδιά μου”

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια άσχετα με το θέμα της ανάρτησης θα διαγράφονται.

Μας διάβασαν