ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ
Μιλώντας στην Καλλιθέα κατά την παρουσίαση του βιβλίου του «Από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο ΚΚΚΑΣΟΡ – Ο Εκφυλισμός ενός Ιστορικού Εγχειρήματος».

Σε άλλες χώρες οι ηγεσίες είπαν «πρώτα η χώρα», «Country First», «πρώτα η Πατρίδα». Εδώ είπαν πρώτα εγώ, η οικογένεια, οι συγγενείς, οι φίλοι, οι υποτακτικοί, η παρέα.

Αυτό το φαινόμενο βρίσκεται σήμερα στο ανώτερο στάδιο του. Η Κρατοκομματοκρατία έγινε κάστα που πλούτισε χρεώνοντας την χώρα. Σήμερα αντί να επιστρέψει τα κλοπιμαία επιτίθεται στα αδύνατα στρώματα, πουλάει την κυριαρχία της, τους πόρους της, την Εθνική Αξιοπρέπεια, την Ιστορική δυναμική της...

Το πρώτο πεδίο αξιοκρατικής οικοδόμησης μίας χώρας είναι αυτό της Πολιτικής. Στην χώρα μας επεβλήθηκε συστηματικά η αναξιοκρατία. Η αναξιοκρατία, η κακιστοκρατία αφ’ ενός δολοφονεί την δημόσια σφαίρα, αφ’ετέρου είναι επόμενο «το κόμμα του Αρχηγού χωρίς Αρχηγό και χωρίς κόμμα» όπως είναι ο τίτλος ενός κειμένου, να παράγει ένα προσωπικό υπηρεσίας παρά μια ικανή Κυβέρνηση.

Ότι πιο παλιό και ανεπαρκές, το πλέον παλιό και το πλέον ανεπαρκές που είχε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. επεβλήθη στους θεσμούς.

Η ολοκληρωτικού τύπου χειραγώγηση των διαδικασιών διαμόρφωσης, κυκλοφορίας και εκλογής των πολιτικών ηγεσιών οδήγησε στην επιβολή, στην εξωθεσμική και εξωελλαδική επιλογή όχι την δημοκρατική εκλογή, της κακιστοκρατίας.

Στις δημοκρατίες η ένοχη από το παρελθόν κακιστοκρατία απομακρύνεται, αποβάλλεται. Εδώ «εκτελωνίζεται» όπως λέω στο βιβλίο και επιβάλλεται ως νέο, ως σωτήριο. Αυτό είναι η σημερινή διοίκηση του ΚΚΚΑΣΟΡ.

Τα φαινόμενα αυτά δεν παρατηρούνται σε κυρίαρχες και δημοκρατικές χώρες. Κάποτε χαρακτήριζαν τις δημοκρατίες της μπανάνας. Όσοι όμως εγχώριοι και ξένοι συμπεριφέρονται την Ελλάδα ως μπανανία και τους Έλληνες ως Πορτορικανούς θα πάρουν την απάντηση τους. Άρχισαν ήδη να την παίρνουν. Οι Έλληνες και οι Αθηναίοι θα επανασυνδεθούν με την παρακαταθήκη του Σόλωνος που έλεγε «Άριστα διοικείται η Πολιτεία στην οποία τιμούνται οι ενάρετοι άνθρωποι ενώ οι κακοί παραμερίζονται».

Την περίοδο που η χώρα είχε και έχει ανάγκη διαδικασιών δημοκρατικής επιλογής ανάμεσα στο πολιτικό δυναμικό, το πολιτικό της κεφάλαιο, εδώ επιβλήθηκε η συγγενοκρατία, η κακιστοκρατία, η φαυλοκρατία.

Αυτά όμως τα μορφώματα βρίσκονται στον αντίποδα της δημοκρατίας.

Η διαφθορά στην δημοκρατία είναι διαφθορά της δημοκρατίας.

Προκαλεί εντύπωση η αφωνία του Νομικού Κόσμου απέναντι σε αυτό το αντιδημοκρατικό φαινόμενο. Το μόνο θετικό ήταν οι ομολογίες Τσουκάτου, Μαντέλη σε αντίθεση με την θρασύτητα, την υποκρισία, το ψέμα, την κωμικότητα των λεγόμενων ηγεσιών.

Η ολοκλήρωση και επέκταση αυτών των ομολογιών – απορεί κανείς γιατί σταμάτησαν – μπορεί να είναι απελευθερωτική για την πολιτική και την χώρα.

Οι ομολογίες αυτές επιβεβαιώνουν την γραπτή και προφορική δήλωση μου μετά τις εκλογές του 2000 ότι αυτές όπως και του 1961 αντιπροσωπεύουν διαφορετικά παραδείγματα μεθόδων νόθευσης της λαϊκής θέλησης. Τότε ήταν η βία, τώρα ήταν η παράνομη χρηματοδότηση της SIEMENS. Επομένως εκτός των άλλων ο Τσουκάτος πρέπει να πει, αν ένα μέρος των χρημάτων δόθηκαν σε περιφερειακούς τηλεοπτικούς σταθμούς με τον όρο όχι αυτόν εννοώντας εμένα. Οι αντίπαλοι μας το 2000 ήταν η SIEMENS. Πετύχαμε μια ηθική νίκη είπα τότε. Η Ιστορία μας δικαίωσε. «Χρόνος αληθείας πατήρ» έλεγε ο Απολλώνιος από την Καππαδοκία.

Σε άλλη χώρα οι δικαστές θα είχαν κλείσει ως παράνομα τα γραφεία του ΚΚΚΑΣΟΡ στην Ιπποκράτους.

Η εξεταστική επιτροπή είναι επιτροπή δημιουργίας συγκατάθεσης για το αδίκημα. Να περάσει στην κοινωνία μαλακά και ανώδυνα για την κλεπτοκρατία το «ότι έγινε, έγινε» και να νομιμοποιείται το νέο κύμα διαφθοράς.

Επικρατεί, προβάλλεται η θρασύτητα, η υποκρισία, το ψέμα, η πολιτική ως απάτη.
Το μόνο που εγγυάται η πολιτική ως απάτη είναι η συντήρηση και πειθαρχία του Σίσυφου, του συνολικού Ελληνικού συστήματος, του Ελληνικού λαού ώστε να πληρώνει κανονικά το μεγαλύτερο χαράτσι που πλήρωσε στην ιστορία του.

Εγγυάται την οικονομία πληρωμής χρεών ώστε να ικανοποιούνται τα βίτσια των ολίγων ξένων, των εγχώριων πελατών τους αλλά όχι το Δημόσιο και Εθνικό συμφέρων.

Μπορεί η κοινή γνώμη να είναι ναρκωμένη από την TV, απογοητευμένη, σοκαρισμένη, ένοχη για την ανοχή που επέδειξε προς την Τερατογονία, το Τέρας. (Είναι ο τίτλος κειμένου αλλά και το εξώφυλλο του βιβλίου).

Παρατηρείται όμως μια ιστορική μεταβολή. Μια ρήξη με το παρακμιακό και διεφθαρμένο παρελθόν.
Τα καλύτερα στοιχεία της Κοινωνίας, του Έθνους είναι εκτός κομμάτων μη κομμάτων. «Τα μαντριά είναι άδεια». Σε αυτά μένουν τα πλέον καθυστερημένα, ωφελημιακά, τυχοδιωκτικά, διεφθαρμένα. Οι κατ’ επάγγελμα ψεύτες. Οι ταλιμπάν του δικομματισμού. Η Αποκομματικοποίηση από τα κόμματα μη κόμματα, κόμματα κάστες, παρέες, είναι στην ημερήσια διάταξη όπως η Αποχουντοποίηση το 1974.
Κινούνται, συναντιόνται πρόσωπα, ομάδες με διαφορετική προέλευση και διαδρομή, ατομικότητες γίνονται συλλογικότητες. Δημιουργείται μια νέα παιδεία, μια νέα ηθική σε αντίθεση με την κυρίαρχη στην καθεστωτική παρακμιακή σφαίρα μορφωτική και ηθική φτώχεια. Το Kits. Ο Σωκράτης έλεγε ότι η πρώτη γεννά την δεύτερη. Αυτή ήταν η δική μου εμπειρία στο ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Οι ανεπαρκείς, οι αμόρφωτοι πήγαν στον Κοσκωτά μετά στην SIEMENS κοκ. Για να γίνουν - επιβληθούν ως Πρωθυπουργοί, Ηγέτες ενώ δεν ήταν. Κατάργησαν την Δημοκρατία και υπονόμευσαν την χώρα όταν αυτή μπορούσε να πρωταγωνιστεί. Η ιστορία και η γεωγραφία την προκαλούσαν για αυτό. Τι πήγαν πάλι στο παζάρι θα έλεγε ο Νίκος Γκάτσος.

Τι λέει για αυτό το δίδυμο Υιού Παπανδρέου – Σημίτη;

Κυοφορείται ένα ιστορικού τύπου μορφωτικό, αισθητικό, ηθικό ρεύμα, οικοδομείται μια νέα Κοινωνία Πολιτών και Δημιουργών. Μαστόρων λέω στο βιβλίο μου.

Ανθρώπων, Πολιτών που πιστεύουν ότι αξίζει να αγωνίζεσαι για τις αξίες σου, για την πατρίδα σου. 

Όχι κομφορμιστών, καιροσκόπων, τυχοδιωκτών, χαμαιλεόντων.

Γεννιέται η Ελλάδα των Αξίων, των Αρχών, των Ιδανικών, της Υπερηφάνειας.

Αυτά τα διαφορετικά ρεύματα, ομάδες, αυτή η αναγεννητική όσμωση εμφανίζεται στον νέο Ιστορικό και Εθνικό Κύκλο ως ένας πληθυντικός, μορφωτικό πολιτικός Πόλος.

Αντίπαλος αυστηρά στον καθεστωτικό συνασπισμό του ψέματος, της απάτης, της παρακμής, του ολοκληρωτισμού.

Αντίπαλος, περιφρονητικός προς αυτούς που επί σαράντα χρόνια απέδειξαν ότι ένα πράγμα ήθελαν. Το βόλεμα του εαυτού τους. Πρωταγωνίστησε σε αυτό η σημερινή ηγεσία του ΚΚΚΑΣΟΡ. Αυτό λέει η ιστορία του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Όπως τόνισα πολλές φορές αυτή η ιστορία δεν παραχαράσσεται. Μόνο εχθροί της Ελλάδας το κάνουν.

Μετά από σαράντα χρόνια και ενώ οδήγησαν την χώρα, την Ελλάδα στην πρωτόγνωρη ιστορικά αμαύρωση της εικόνας της, ψελλίζουν, συλλαβίζουν υποκριτικά κακόηχα, κακόφωνα τις λέξεις Ελλάδα, Πατρίδα, κοινό αγαθό.

Ποιοι; Οι χειρότεροι ιδιώτες που γνώρισε η ιστορία.

Οι Έλληνες όμως εγκαταλείπουν τις πατερίτσες, τα κόμματα μη κόμματα. Αυτά τους κράτησαν ανάπηρους. Δεν αισθάνονται πλέον ανάπηροι. Μπορούν να σταθούν όρθιοι, να βαδίσουν μόνοι τους, αυτόνομοι, να ανακτήσουν την ατομικότητα τους, την εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, να διαμορφώσουν νέες, υγιείς συλλογικότητες.

Κάτι μεγάλο και πλούσιο γιεννιέται, έρχεται από μακριά και πάει πολύ μακριά, μόνο τυφλοί δεν το βλέπουν και οι καθεστωτικοί το φοβούνται.