e- Κουκουλοφόροι…
| Ετικέτες Άρθρα-Σκέψεις, Ελλαδικά, Η/Υ και άλλα | Posted On Κυριακή 10 Απριλίου 2011
του Θανάση Νικολαΐδη
(“Φίλος μεν Πλάτων, φιλτέρα δε η αλήθεια”)
«ΔΕΝ διώκεται το φρόνημα, αλλά η παράνομος πράξις». Το’ πε ο αείμνηστος Γ. Παπανδρέου και το έκανε πράξη και πρακτική ο λαός. Στη ζόφο της τρομοκρατίας από στρατευμένους κι από αδέσποτους κι όσο το επέτρεπαν οι καιροί. Το παρέδωσε στους μεταγενέστερους, για να φτάσει στον καιρό μας… αντεστραμμένο. Δεν διώκεται η «παράνομη πράξη», αλλά το φρόνημα! Ισχύει κατ’ εξοχήν για τους πολιτικούς. Είναι «καλυμμένοι»! Με νόμο δικό τους. Με ασυλία που βγάζει μάτι. Ωστόσο, η ανοχή εφαρμόζεται και ευρύτερα. Δεν λογαριάζει την ποινή απ’ την παράνομη πράξη ο κακοποιός και φτάσαμε στα ύψη της εγκληματικότητας...
ΕΧΕΙ τα παθήματά του ο λαός, διατηρεί κάποιες μνήμες και δεν ξεχνάει την… κουκούλα. Έγραψε την ιστορία της κι αυτή φορεμένη από απάτριδες και δειλούς, φοριέται και σήμερα(!) από «μοντέρνους» κακοποιούς. Τους «σηκώνει» η ζωή, που πήρε μορφή και ρυθμούς αλλιώτικους. Με την ηλεκτρονική στην υπηρεσία του ανθρώπου και το ιντερνέτ «εργαλείο» για χρήση και για κατάχρηση. Κι αν κάποτε «συνομιλούσες» με τον μακρινό σου αναγνώστη βραδυκίνητα και μέσω εφημερίδας, σήμερα το κάνεις σε κλάσμα του δευτερολέπτου και πατώντας ένα κουμπί. Για να κινηθεί η άποψή σου με την ταχύτητα του φωτός ως την άκρη της γης και για να πάρεις μακρινά μηνύματα από γνωστούς και αγνώστους.
Ο έντυπος Τύπος άντεξε παγκόσμια και για αιώνες, γιατί δεν έκανε καθένας του κεφαλιού του. Λειτούργησε με κανόνες για τους μέσα και τους έξω. Γνώριζες την ταυτότητα της εφημερίδας, ποιος γράφει υπογράφοντας είτε με ψευδώνυμο και υπήρχε ο φόβος του εισαγγελέα, όταν έλειπε ο σεβασμός και το πράγμα παρεξέκλινε. Δεν έγραφες ανώνυμα σε εφημερίδα και, αν το’ κανες, ήξερε η σύνταξη ποιος το’ γραψε, για να εντοπιστεί ο/η «δράστης» απ’ τον εισαγγελέα, να επιμεριστούν ευθύνες και να κάνει η Δικαιοσύνη τη δουλειά της.
Πολύ καλό και επίκαιρο το νόημα
ΑπάντησηΔιαγραφήτου παρα πάνω άρθρου κ.Νικολαίδη.
Μα τί τόθελες να μνημονεύσης το παπού του σημερινού πρωθυπουργού ,
με επαινους μάλιστα,βάζοντας κάτω από το χαλί την ύποπτη πολιτική πορεία του στα δύσκολα χρόνια της εκείνης της περιόδου.
Από το παππού το γυιό και τον εγγονό σήμερα γνώρισε η χώρα μας χρόνια ταπείνωσης και εξευτιλισμού.
Όχι ότι οι άλλοι που κυβέρνησαν την χώρα μας ήταν καλύτεροι,αλλά να λεμε τα γεγονότα με το όνομά τους.
Ξ.Μέλις
κατα την ταπεινη μου αποψη στη σημερον ημερα το ιντερνετ οφειλει να ειναι ελευθερο λογου και ταυτοτητας αν καποιος το επιθυμει. Η ανωνυμια προσφερει προστασια απο το συστημα που ειναι διεφθαρμενο. Ενα κρατος δικαιου ισως να μπορουσε να ζητα την επωνυμια καθε αποψης αλλα οχι το σημερινο συστημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ανωνυμια δημιουργει ορισμενα αρνητικα φαινομενα παραπληροφορησης αλλα μικρο το κακο μπροστα στην πληρη παρακολουθηση.
Με πολυ λιγες εξαιρεσεις οτι και να γραφτει στο Ιντερνετ καλο θα ηταν να επιτρεπεται. Τοσο απλα. ΕΙναι στο χερι των ανθρωπων να κρινουν την εγκυροτητα της πληροφοριας και δεν μπορει να καταλογιζονται ευθηνες σε ανωνυμα μηνυματα.
Η ανωνυμη πηγη εκ των πραγματων δεν μπορει να θεωρηθει σιγουρα εγκυρη, γιαυτο δεν θα επρεπε να μπορει να χρησημοποιηθει σαν πειστηριο για οτιδηποτε παρα μονο σαν αποψη, φημη, γνωμη κτλ. Αυτη ειναι και η αδυναμια της. Εγκυται στον ενδιαφερομενο να ανακαλυψει την αληθεια και στη πιστη του καθενος πια ειναι η πραγματηκοτητα.
Για τη συγκεκριμένη φράση του τον "μνημονεύω", κα (ή κύριε) Ξ.Μέλις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓνωρίζουμε τον ρόλο του στα "Δεκεμβριανά" (και όχι μόνο) απ'την... αγγλοφιλία του, και πριν γίνει ο θρυλικός "Γέρος της Δημοκρατίας".
Φιλικά
Θανάσης Νικολαΐδης