ΒΗΜΑ ΑΛΙΑΡΤΟΥ: Το μουσικό σχήμα "ΒΟΜΒΟΙ" την Παρασκευή 4/3 στο Art Cafe Αστραδενή

Το μουσικό σχήμα "ΒΟΜΒΟΙ" την Παρασκευή 4/3 στο Art Cafe Αστραδενή

| Ετικέτες Βοιωτικά | Posted On Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011

Η μουσική σκηνή της Αστραδενής φιλοξενεί το μουσικό σχήμα «ΒΟΜΒΟΙ». Οι ΒΟΜΒΟΙ είναι ένα νέο σχήμα με πολύ πρωτότυπο ήχο. Η χρόνια έρευνά τους στην παραδοσιακή τροπική τους εξέλιξε... με ήχο πειραματικό πια, μάλλον ανένταχτο, που φλερτάρει με την γέννηση ενός νέου μορφώματος.

Παντρεύει διάφορα είδη με αρκετό ενδιαφέρον, έχει μια βάση της παραδοσιακής μουσικής η οποία λειτουργεί με σύγχρονα μουσικά είδη όπως είναι το ροκ, το hip – hop, trip – hop, funk κτλ. Μοντέρνα δηλαδή μουσικά ήδη της παγκόσμιας μουσικής σκηνής που έχουν έναν οικείο παραδοσιακό παρονομαστή από τον ευρύτερο Μεσογειακό - Βαλκανικό χώρο αλλά και από την Μικρά Ασία...

Τέλος του 2010 κυκλοφόρησαν την πρώτη δουλειά τους σε παραγωγή Νίκου Ξύδη με τον τίτλο «ΒΟΜΒΟΙ». Περιλαμβάνει τραγούδια δικά τους αλλά και ένα μελοποιημένο ποίημα του Ασημάκη Πανσέληνου, ένα τραγούδι του Ανδρέα Θωμόπουλου κι ένα παραδοσιακό.

Συμμετέχουν η Ελένη Βιτάλη –σε μία συγκλονιστική ερμηνεία στο τραγούδι «Οι Αγιοι Μύριοι Μαύροι» γραμμένο για την Αφρικανική ήπειρο, ο Ανδρέας Θωμόπουλος, ο Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος, Τάκης Βαμβακίδης, Βαλέρια Κουρούπη, Πέτρος Γιωρκάτζης και ο Νίκος Ξύδης.

Για κρατήσεις 22611 00920

Τους μουσικάντηδες θαρρώ πρώτους κατάπιε το θεριό
Σου λέω και πια δεν κρένουν
Στους θεατρίνους της σκηνής ήρθε το κτήνος της χλιδής
Και μες στο ψέμα ζούνε
Οι ακριβοί ψωνίζονται φτηνά στα μάταια στενά
Της πάρτης και της φήμης
Κι ο κόσμος πια πώς να σκεφτεί, πώς να δακρύσει, να νοιαστεί
Να γένει κόσμος πάλι;
Κι ο πιο ατάλαντος εγώ, είπα σκουλήκι να γενώ
Να σκάψω και να μάθω!
Μα μες στα χούματα ο φτωχός
Ζήλεψα τ άστρα και το φως κι είπα να ξαναπάθω
Το αγρίμι πάει στους ποιητές, κάνει τα χέρια τους οπλές
Κι όλο μουτζούρες κάνουν!
Πλέκει φαρμάκι κι αγιασμό, ντύνει ρουμπίνια το σταυρό
Κι ο κάτω κόσμος πάνω...
Γύρω μου σπάνιοι σωρό να σκαρφαλώνουν το βουνό
Της πάρτης και της φήμης
Κι ο κόσμος πια πού να πιαστεί, πώς να ματώσει, να κοπεί
Να γένει ο κόσμος πάλι;
Ο πιο φρικτός είμαι εγώ κι είπα σκουλήκι να γενώ
Να σκάψω και να μάθΩ
Και μες στα χούματα ο φτωχός
Ζήλεψα τ άστρα και το φως κι είπα να ξαναπάθω
Διαβάστε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξή τους εδώ