Η πηγή Κισσούσα, όπου οι νύμφες του Ελικώνα έλουζαν τον μικρό Διόνυσο, και το νερό της, κατά τον Πλούταρχο, «είχε χρώμα κρασιού, έλαμπε και ήταν καθάριο και γλυκόπιοτο», υπάρχει μέχρι σήμερα. 

Ακόμα ρέει νεράκι από την αρχαία πηγή Κισσούσα Εντοπίστηκε από έναν εραστή της ιστορίας και του πολιτισμού της αρχαίας Αλιάρτου, τον επίκουρο καθηγητή Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών Πάρι Βαρβαρούση. 

Στο βιβλίο του «Η Αρχαία Αλίαρτος» (εκδόσεις Παπαζήση), που προλογίζει ο διευθυντής της Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Βοιωτίας Βασίλειος Αραβαντινός, μετά την αναφορά του στα μυθολογικά και αρχαιολογικά στοιχεία της βοιωτικής πόλης, καταλήγει σε δύο νέα «ευρήματα». Στον εντοπισμό της πηγής Κισσούσας, όπως και της πιθανής θέσης της αρχαίας Ωκαλέας, βοιωτικής πόλης που συμμετείχε στον Τρωϊκό Πόλεμο και αναζητούν οι περιηγητές από τον 19ο αιώνα... 

Στην Κισσούσα, οι κάτοικοι της Αλιάρτου γιόρταζαν τα «θεοδαίσια» προς τιμήν του Διονύσου και τα «προτέλεια» (προσφέροντας θυσίες) την παραμονή της γαμήλιας τελετής. 

Ο κ. Βαρβαρούσης θεωρεί πως βρήκε την πηγή στην πλαγιά του Ελικώνα, όπου υπάρχουν κατάλοιπα αρχαίου οικισμού, πιθανόν της πόλης Ωκαλέας. Σε δύσβατη περιοχή, μέσα σε πυκνούς αγκαθωτούς θάμνους, εντόπισε: «φρεάτιο με αύλακα περιτειχισμένο από αρχαίους κατεργασμένους λίθους και τμήμα πήλινου αγωγού με λιγοστό νερό από πηγή, η οποία βρίσκεται ψηλότερα σε βράχο, περίπου 4 μέτρα νοτιότερα πάνω στην απόκρημνη πλαγιά. Το νερό αναβλύζει από τη βάση ογκόλιθου με εμφανή αλλοιωμένα ανάγλυφα και είναι πεντακάθαρο, ελαφρύ, γλυκίζει και θυμίζει τους χαρακτηρισμούς του Πλουτάρχου. 

Μπροστά στην πηγή υπάρχει κατασκευασμένος, όπως φαίνεται, από την αρχαιότητα αύλακας νερού περίπου 4 μέτρων και φρεάτιο από δουλεμένους λίθους τετράγωνου σχήματος (0,7 x 0,7 μ.), με πήλινο πυθμένα. Στα τοιχώματα του αύλακα και μέσα σ' αυτόν είναι ορατά όστρακα από αγγεία». 

Η Κισσούσα, σύμφωνα με τις αρχαίες πηγές, βρισκόταν σε μέρος με πολλά δέντρα και πυκνούς θάμνους, περιγραφή που ταιριάζει στην εν λόγω περιοχή. Κατά τον Πλούταρχο, εκεί κοντά βρισκόταν το μνήμα της Αλκμήνης και του Ραδάμανθυ, ο οποίος ζούσε στην Ωκαλέα. 

Η πόλη Ωκαλέα (της Αλιαρτίας χώρας), σύμφωνα με τη μυθολογία, υπήρξε ο τόπος κατοικίας του Ραδάμανθυ, γιου του Δία μετά τον γάμο του με την Αλκμήνη. Εκεί ο Ραδάμανθυς δίδαξε τοξοβολία στον γιο της Αλκμήνης Ηρακλή. Στον Ομηρικό Υμνο στον Απόλλωνα, η πόλη αυτή αναφέρεται ως «πολύπυργος».

«Πράγματι, η περιοχή, βρίσκεται σε ομαλή πλαγιά, αλλά περιβάλλεται από απότομους, μυτερούς βραχώδεις λόφους, οι οποίοι φαίνονται από μακριά, στα βόρεια του οικισμού, και θυμίζουν πύργους κάστρου». 

Η τοποθεσία είναι ειδυλλιακή στην καταπράσινη πλαγιά του Ελικώνα, και σε μικρή απόσταση από την Αλίαρτο (περίπου 3 χλμ. νοτιοδυτικά).