Αυτός είναι ο τίτλος της ανάρτησης πολιτών της Αράχωβας που θέλουν ο δήμος τους να ενοποιηθεί με τον δήμο των Δελφών και άλλων δήμων της Φωκίδας...

Με αφορμή το σχέδιο Καλλικράτης και με δεδομένη την δημόσια διαβούλευση που ευαγγελίζεται η νέα κυβέρνηση, πέρα από τις προτάσεις που ήδη έχουν κατατεθεί, έχουμε να προτείνουμε μια νέα πρόταση, η οποία ίσως αποκαταστήσει με την εφαρμογή της την διοικητική ενοποίηση της Παρνασσίας Νάπης (Δελφικό τοπίο).

Η πρόταση μας αφορά την ενσωμάτωση του δήμου Αράχοβας με το δήμο Δελφών και με όποιες άλλες πόλεις του Δήμου Φωκίδας καταστεί απαραίτητο να συμμετέχουν για να δημιουργηθεί ο νέος δήμος. Εξυπακούεται ότι το όνομα του νέου δήμου θα είναι «Ενιαίος Δήμος Δελφών».

Πιστεύουμε ότι υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι οι οποίοι οδηγούν στην πρόταση αυτή, μερικούς από τους οποίους σας παραθέτουμε:

Α. Ιστορικοί – Μυθολογικοί
Στην αρχαιότητα η σημερινή περιοχή Αράχοβας-Δελφών, την οποία διέρρεε ο αρχαίος Πλειστός Ποταμός ήταν ένας ενιαίος χώρος οριζόμενος ως Παρνασσία Νάπη και ανήκε στο Μαντείο των Δελφών. Στην περιοχή αυτή που απλώνεται μεταξύ των νοτίων υπωρειών του Παρνασσού και της απέναντι Κίρφεως (Ξεροβούνι) αναφέρεται από τον Όμηρο (Ραψωδία τ) ότι κατοίκησε ο βασιλιάς Αυτόλυκος με τους γνωστούς απογόνους (Ιάσωνα και Οδυσσέα) .Με τα μέχρι σήμερα ιστορικά δεδομένα «μητρική» πόλη της Αράχοβας είναι η αρχαία Ανεμώρεια, χτισμένη Δυτικά της σημερινής Πόλης. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο παλαιός δήμαρχος Αράχοβας Λουκάς Παπαϊωάννου το 1874 ζήτησε την μετονομασία της Αράχοβας σε Ανεμώρεια.
Η ιστορία του τόπου της Αράχoβας κοιτάει προς δυσμάς.

Β. Γεωγραφικοί
Όλη η λεκάνη απορροής στην οποία ανήκει η Αράχοβα βλέπει προς τη πλευρά της Φωκίδας. Ο αρχαίος Πλειστός ποταμός που δημιούργησε τον κάμπο της Ιτέας ξεκινά από τη περιοχή της Αράχοβας, η δε κοιλάδα του αποτελεί το δελφικό τοπίο του οποίου τον αναλλοίωτο χαρακτήρα ήμαστε υποχρεωμένοι να διατηρήσουμε.

Γ. Πολιτισμικοί
Λόγω της ύπαρξης του Γυμνασίου στην Αράχωβα πολλές γενιές παιδιών από τους Δελφούς μαθήτευσαν σε αυτό. Η μικρή απόσταση και η σχεδόν μονοκαλλιέργεια της ελιάς, δημιούργησαν επαφές και κοινά πολιτισμικά χαρακτηριστικά. Ο Τουρισμός, προς το ιερό των Δελφών, πριν ακόμα δημιουργηθεί το χιονοδρομικό κέντρο Παρνασσού, ήταν σημείο αναφοράς των κατοίκων Δελφών και Αράχοβας. Ας μην ξεχνάμε και το πανηγυράκι του Αγίου Γεωργίου, τα δρώμενα του οποίου έχουν άμεση σχέση με τα αρχαία Πύθια που γίνονταν στους Δελφούς και που ήταν η δεύτερη γιορτή στην αρχαιότητα μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τέλος η Αράχωβα ήταν από την Αρχαιότητα και είναι η πύλη εισόδου προς τη Φωκίδα αποτελώντας πάντα ένα κομμάτι της.

Δ. Οικονομικοί
Η ίδια κοιλάδα με της ελιές, το προστατευόμενο από την UNESCO(ως παγκόσμια κληρονομιά) ενιαίο δελφικό τοπίο, του οποίου είμαστε συνιδιοκτήτες και συνδιαχειριστές, ο τουρισμός προς τον ιερό τόπο των Δελφών το καλοκαίρι ,αλλά και το Χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού το χειμώνα αποτελούν ένα αδιαίρετο οικονομικό σύνολο. Είμαστε σίγουροι ότι αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας με τους κατοίκους των Δελφών και όχι μόνο, μπορεί ο τόπος μας να γίνει κέντρο παγκόσμιας προσοχής και επίσκεψης, όχι μόνο ως τουριστικός προορισμός ,αλλά και ως πνευματικό κέντρο διεθνούς εμβέλειας.

Δεν πρέπει επίσης να αγνοήσουμε τις δουλειές που ως εργαζόμενοι έκαναν οι πατεράδες μας στην περιοχή της Φωκίδας ως άριστοι οικοδόμοι, στους Δελφούς, Ιτέα και Άμφισσα και εποχιακοί εργάτες όταν υπήρχαν δουλειές στην περιοχή.

Πριν από το 1940 όποιος Αραχωβίτης ήθελε να πάει στην Αθήνα έπρεπε να πάει με καράβι από την Ιτέα. Μπορεί οι εποχές να έχουν αλλάξει αλλά ακόμα και συναισθηματικοί λόγοι από την αίσθηση του τοπίου συντείνουν προς την κατεύθυνση ενότητας της Αράχωβας με την περιοχή της Φωκίδας.

Τώρα είναι η ευκαιρία για την αποκατάσταση της ενότητας στην περιοχή. Ας ενωθούμε όλοι μαζί για να πείσουμε όσο το δυνατόν περισσότερους συμπολίτες μας προς αυτή την κατεύθυνση.

Μπακολουκάς Στέργιος
Οικονομάκης Βαγγέλης
Στυλιάρης Στάθης