Προσφορά Εθνικής Αυτογνωσίας από τα «Επίκαιρα»
| Ετικέτες Ελλαδικά | Posted On Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011
Θέλησαν να γράψουν και, ανάμεσα στα άλλα, να διδάξουν στα παιδιά μας πως στη Σμύρνη, το ’22, δεν συνέβη τίποτε άλλο παρά ένας «συνωστισμός» των Ελλήνων, που προσπαθούσαν να μπουν στα πλοία και να φύγουν. Πέταξαν στο χρονοντούλαπο ντοκουμέντα, εικόνες και μαρτυρίες για τις ανελέητες σφαγές, τους βιασμούς, τους εμπρησμούς και τις λεηλασίες. Και έγραψαν βιβλία διδαχής της ιστορίας, αλλοιώνοντας την Ιστορία.
Τη φήμη του στρογγυλέματος εζήλωσαν, όπως φαίνεται, και άλλες γραφίδες. Αποφάνθηκαν και επιχείρησαν να διαδώσουν, ανάμεσα στα πολλά άλλα, ότι η επανάσταση του ’21 αποτελούσε επεκτατική εθνική πολιτική, ότι η ελληνική εθνική ταυτότητα δημιουργήθηκε έξωθεν, ότι είναι απατηλή και ψευδαισθητική. Ότι, δηλαδή, η ταυτότητα των Ελλήνων είναι κάτι πλαστό και ξενόφερτο.
Άρχισαν, ταυτόχρονα, να μοιράζουν χαρακτηρισμούς σε όποιον έχει μια άλλη άποψη. Ότι, για παράδειγμα, είναι ρατσιστικό να λέμε πως έχουμε πολλούς μετανάστες. Μίλησαν για πραγματική γνώση της Ιστορίας, αλλά αγνόησαν ότι η Ιστορία δεν γράφεται με χαρακτηρισμούς και επιθετικούς προσδιορισμούς, αλλά με γεγονότα, τοποθετημένα και αξιολογημένα στο ιδεολογικό, το κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον που αναπτύχθηκαν.
Καθηγητές πανεπιστημίου και άλλοι ερευνητές θέλησαν τώρα να ξαναγράψουν την ιστορία του ’21, να τη μάθουμε σωστά. Και, βέβαια, μπορεί να προσθέτουν πολλά. Φαίνεται όμως ότι αφαιρούν εξίσου σημαντικά. Αλλά και ότι αλλοιώνουν κρίσιμες αλήθειες ανεπίδεκτες αμφισβήτησης.
Πώς, άλλωστε, μπορούν να τοποθετούν στο 1821 τη «γέννηση ενός Έθνους»;
Πώς μπορούν να συγχέουν και να ταυτίζουν τις έννοιες Έθνος και Κράτος;
Μορφωμένοι άνθρωποι, δηλαδή, πώς γίνεται να αγνοούν ότι το ’21 δεν γεννήθηκε Έθνος, αλλά Κράτος;
Και πώς να μην προκαλούν όταν διαγράφουν, εμμέσως πλην σαφώς, την αλήθεια της Παλιγγενεσίας;
Όταν ξένοι μελετητές ομογνωμούν στη διαπίστωση ότι το ’21 αναγεννήθηκε ένα Έθνος που υπήρχε στους αιώνες, πώς να εξηγηθεί ο ουρανοκατέβατος, πρόσφατος, αλλά και παλαιότερος, ισχυρισμός των δικών μας ότι μόλις τότε γεννήθηκε το Έθνος;
Ασφαλώς η Ιστορία δεν γράφεται με μύθους και απαρίθμηση ηρωικών στιγμών. Ούτε με απόπειρες δικαίωσης των Ελλήνων κατέναντι παντός άλλου. Ούτε με γενικεύσεις μεμονωμένων –θετικών ή αρνητικών– περιστατικών. Αλλ’ ούτε και με αφαίρεση πραγματικότητας. Βασικά στοιχεία της Ιστορίας είναι η πληρότητα στην παράθεση γεγονότων, η σύνθεση και η ανάλυσή τους στο περιβάλλον που αναπτύχθηκαν, η ανάδειξη της σχέσης αιτίας και αιτιατού.
Δεν μπορεί, λοιπόν, από όσα προϋπήρξαν της Εθνεγερσίας να επιλέγονται τα όποια ψήγματα ανάπτυξης και να αγνοούνται, να παραμερίζονται ή να υποτιμώνται μείζονος σημασίας γεγονότα, όπως το παιδομάζωμα, οι συστηματικές επιχειρήσεις εξισλαμισμού, οι αλλεπάλληλες εξεγέρσεις, που πνίγηκαν στο αίμα.
Η ιστορία της επανάστασης του ’21 δεν μπορεί να γραφεί παρά μόνο εάν ξεκινά από την Ιστορία της Τουρκοκρατούμενης Ελλάδος. Εκεί, άλλωστε, θα βρεθούν οι αιτίες, οι δυνάμεις, οι παράγοντες που οδήγησαν στην Εθνεγερσία και την Παλιγγενεσία.
Αυτή την πτυχή –βασική πτυχή της Ιστορίας μας– θέλουν σήμερα να υπομνήσουν τα «Επίκαιρα». Είναι, πιστεύουμε, μια προσφορά στην εθνική αυτογνωσία, που τόση ανάγκη έχουμε στις δύσκολες ημέρες που διέρχεται ο Ελληνισμός. Είναι η ιστορία που καταδεικνύει ότι η Ελλάδα δεν γεννάται σαν κάτι καινούριο το ’21, αλλά αναγεννάται, μέσα από αγώνες που ξεκίνησαν πολύ πιο πριν και οδήγησαν στο σημερινό ελληνικό κράτος πολύ πιο αργά. Είναι η Ιστορία της ανάτασης του Έθνους που επαναλαμβάνεται σε δύσκολες και κρίσιμες ώρες.
Επιλέξαμε, για το σκοπό αυτό, το βιβλίο του ιστορικού μας Κωνσταντίνου Σάθα Ιστορία της Τουρκοκρατούμενης Ελλάδας. Και δεν χρειάζεται να προσθέσουμε τίποτε περισσότερο, αφού ο τίτλος του μιλά για την αιώνια Ελλάδα, την Ελλάδα που τουρκοκρατείται, την Ελλάδα που υπάρχει και πολεμά πολύ πριν το ’21.
Από τα βάθη του παρελθόντος μας, το βιβλίο του Κωνσταντίνου Σάθα είναι μια απάντηση σε κάθε απόπειρα αμφισβήτησης της ταυτότητας και της Ιστορίας του τόπου μας. Απάντηση στις πολιτικές και τις αντιλήψεις που, χρόνια τώρα, όποια ελατήρια κι αν έχουν, καταλήγουν στη δημιουργία αλλοτριωτικών εντυπώσεων. Τείνουν, δηλαδή, να προκαλέσουν σκουριά στον κορμό του Έθνους.
Λησμονώντας, προφανώς, πως σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει…
Την Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου, μαζί με τα «Επίκαιρα» ο πρώτος τόμος του βιβλίου.
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια άσχετα με το θέμα της ανάρτησης θα διαγράφονται.