της Ιωάννας Καραγιάννη

Απολύτως ενημερωμένοι για τα τεκταινόμενα στην χώρα εμφανίζονται οι νέοι μεταξύ 17 και 18 χρόνων. Δηλώνουν επιφυλακτικοί για τις πραγματικές προθέσεις της Τρόικας, τονίζοντας πως μάλλον οι κινήσεις της κρύβει σκοπιμότητες.

Φοβούνται για το μέλλον τους, καθώς βλέπουν την ανεργία να κατακλύζει την χώρα, καθώς και ορατή μια ενδεχόμενη πτώχευση... 

Για τους πολιτικούς πιστεύουν πως σπάνια πράττουν αυτό που θέλουν, καθώς κατευθύνονται από άλλες δυνάμεις. Οι νέοι ξέρουν, κατανοούν, παρακολουθούν, παρατηρούν και βαθμολογούν...και η βαθμολογία τους πονάει, γιατί συνήθως δεν φοβούνται να πουν την αλήθεια. Παιδιά της τρίτης λυκείου, σκυμμένα πάνω από τα βιβλία τους, με τις ανάγκες να τους πιέζουν, μαθήματα, φροντιστήρια για τα ελληνικά, μετά για τις ξένες γλώσσες, εάν υπάρχει λίγος ελεύθερος χρόνος θα ασχοληθούν με το μπάσκετ, τον στίβο, τον χορό. Το βράδυ έχουν μελέτη, ιντερνετ, τηλεόραση. Ακούν τα πάντα, βλέπουν και κρίνουν. 

Η γνώμη τους για τα τεκταινόμενα στην χώρα δεν είναι και η καλύτερη. Αντιλαμβάνονται πως κάτι τρέχει, και βλέπουν καχύποπτα « τους τρεις»(για την Τρόικα, ο λόγος). Το ξέρουν πως τα ελληνικά λουριά τα έχουν ήδη σφίξει και θα τα σφίξουν και άλλο.

Ανησυχούν για το μέλλον τους, βλέπουν πως η ανεργία έχει πάρει τον κατήφορο και δεν σταματά και αναρωτιούνται για το τι θα κάνουν...

Δέχονται και πιέσεις για τον επαγγελματικό τους προσανατολισμό, γιατί άλλα τους αρέσουν και άλλα τους λένε να κάνουν.

Η γνώμη τους για τους πολιτικούς; Τους εύχονται να κάνουν αυτό που πραγματικά θέλουν και μπορούν και όχι αυτό που θέλουν κάποιοι άλλοι......

Κάρτα του πολίτη, κάμερες παντού.... ζωή αλά big brother....Ένας τρόπος για να καταργήσουν την ελευθερία της διανόησης, της συνείδησης, και γενικότερα όλων των αξιών που συνθέτουν και αποτελούν τον άνθρωπο.