Με κείμενό τους επισημαίνουν ότι «η προσφυγή στο ΔΝΤ δεν ήταν αναπόφευκτη». Ασκούν κριτική στην κυβέρνηση, σημειώνοντας πως «ξεκίνησε χωρίς προσανατολισμό, καθυστέρησε, ταλαντεύτηκε, δεν είχε ολοκληρωμένο σχέδιο για ν' αντιμετωπίσει την κρίση»...

Και την καλούν «ν' απαγκιστρωθεί από επικοινωνιακά τεχνάσματα, λεονταρισμούς και την εκπομπή αντιφατικών μηνυμάτων. Οι πολιτικές ηγεσίες δεν υπεκφεύγουν, αίρουν τα βάρη, δίνουν λύσεις». 

Την κοινωνική έκρηξη φοβούνται πάντως και οι απεσταλμένοι της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Ρώτησαν τον Γ. Παναγόπουλο «αν μπορεί να συναφθεί ένα κοινωνικό συμβόλαιο ώστε να προχωρήσουν ομαλά τα πράγματα», για να πάρουν την απάντηση ότι «δεν θα βρεθεί φορέας από τον χώρο της εργασίας που θα διανοηθεί να νομιμοποιήσει αυτήν την πολιτική».

Χαρακτηριστικό δείγμα για το κλίμα στο ΠΑΣΟΚ είναι η ανακοίνωση της γραμματείας της ΠΑΣΚ υπαλλήλων στα υπουργεία Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας, Ναυτιλίας, Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και Παιδείας. Η φρασεολογία παραπέμπει περισσότερο σε αντισυστημικό σχηματισμό παρά σε κόμμα εξουσίας. Στο τρισέλιδο κείμενο καταγράφονται λεπτομερώς τα κέρδη των τραπεζών, των εισηγμένων στο Χρηματιστήριο εταιρειών, των υπεράκτιων εταιρειών και των εφοπλιστών, με την επισήμανση «να ποιοι έχουν τα λεφτά». 

Αναφέρονται ονομαστικά οι επιχειρηματίες που διαθέτουν επαύλεις, κότερα, τζετ και νησιά με την περιγραφή «ένας κόσμος χλιδής, σαπίλας και παρακμής». Και καλούνται οι εργαζόμενοι «να τους σταματήσουν γιατί μπορούν», με την προτροπή «να μην πιστεύουν τα ΜΜΕ γιατί λένε ψέματα για να εξυπηρετήσουν τα αφεντικά τους».