40 ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΟΙ ΑΠΟ ΤΗ ΛΙΒΑΔΕΙΑ ...
| Ετικέτες Βοιωτικά, Διάφορα, Ελλαδικά, dk | Posted On Παρασκευή 21 Μαΐου 2010
...ιδρύουν στο χωριό Λαφύστιο Βοιωτίας το πρώτο στην Ελλάδα μουσείο σκίτσου και σάτιρας
Το Λαφύστιο είναι ένα μικρό, κατάφυτο χωριό, μόλις 300 μονίμων κατοίκων, λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Λιβαδειά. Το μέγεθός του όμως δεν πτοεί τον υπερδραστήριο Σύλλογο Φίλων Γελοιογραφίας και τα 40 μέλη του, που φιλοδοξούν να καταστήσουν τον τόπο τους «ομφαλό» της ελληνικής, και όχι μόνο, γελοιογραφίας, με όχημα την ίδρυση του πρώτου εν Ελλάδι μουσείου...
...αφιερωμένου στο σκίτσο και στη σάτιρα. Ψυχή του εγχειρήματος, ο 48χρονος υπάλληλος της ΔΕΗ και ερασιτέχνης γελοιογράφος κ. Γιάννης Γερούλιας που σκιτσάρει, καυτηριάζοντας κυρίως τα τοπικά κακώς κείμενα, εδώ και 25 χρόνια. «Από παιδί ζωγράφιζα. Οταν ήρθε ο διορισμός στη ΔΕΗ, αντί στον ελεύθερο χρόνο μου να αράζω από καφενείο σε καφενείο, ξανάπιασα μολύβι, χρωστήρα και χαρτί και είπα να κάνω το σκίτσο συστηματική ενασχόληση.Εξάλλου ο τόπος, η επαρχία γενικότερα, προσφέρεται για σάτιρα μέχρι δακρύων από τα γέλια» λέει ο κ. Γερούλιας που ενστερνίζεται και συμπληρώνει το μότο του αγαπημένου του έλληνα σκιτσογράφου ΚΥΡ: «Ο έλληνας γελοιογράφος τρώει ψωμί και μακαρίζει ως ευεργέτη του τον έλληνα πολιτικό. Θα συμπλήρωνα και τον έλληνα ψηφοφόρο. Πώς να εξηγήσω ότι ορισμένοι επιμένουν να εκλέγουν πρόσωπα που δεν τοποθετούν ούτε πινακίδες σήμανσης στις διασταυρώσεις ή δεν καθαρίζουν ένα χαντάκι ή ένα ρέμα».Ιδρύοντας τον Σύλλογο, ο κ. Γερούλιας και οι υπόλοιποι κάτοικοι του Λαφυστίου ξεκίνησαν ταυτόχρονα και τη διοργάνωση ετήσιας έκθεσης γελοιογραφίας. «Το 1995 ήταν 18 οι συμμετέχοντες, έναν χρόνο μετά έγιναν 35 και εφέτος, στην έκθεση με ελεύθερο θέμα και με τιμώμενους καλεσμένους συναδέλφους από τη Σερβία και τον κομίστα Δημήτρη Βιτάλη, οι συμμετοχές έχουν ξεπεράσει τις 250». Η έκθεση όμως δεν θα φιλοξενηθεί στο υπό ανακατασκευήν κτίριο του μελλοντικού μουσείου.
«Πρώτα απ΄ όλα δεν έχουμε ολοκληρώσει τη μηχανοργάνωση του υλικού,αλλά και το μουσείοπου μέχρι πρότινος προοριζόταν για τη στέγαση ενός χώρου ανάδειξης της τοπικής, φυσικής ιστορίας-χρειάζεται ορισμένες πρόσθετες εργασίες και παρεμβάσεις». Και όντως το υλικό είναι τεράστιο. «Εχουμε συγκεντρώσει πάνω από 800 πρωτότυπα σκίτσα,κυρίως των συναδέλφων που μας τίμησαν εδώ και 15 χρόνια με την παρουσία τους στην έκθεση, αλλά και σκίτσα, βιβλία, άρθρα και στήλες από εφημερίδες και περιοδικά πολλών χωρών, που ξεπερνούν στο σύνολό τους τις 2.500 και αποτυπώνεται η σύγχρονη ιστορία της γελοιογραφίας από τη Γαλλία και τη Ρωσία ως την Τουρκία και το Ιράν». Ανάμεσά τους και ορισμένα ιστορικής σημασίας για την πορεία και εξέλιξη του ελληνικού, γελοιογραφικού λόγου. «Τα παλαιότερα είναι συλλογές του Θέμου Αννινου που χρονολογούνται από το 1870-1875.Επίσης διαθέτουμε ένα σπάνιο σκίτσο του Ηλία Κουμεντάκη,το 1916,που υποστήριζε την ελληνοσερβική φιλία και την έξοδο της Ελλάδας στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στο πλευρό της Αντάντ».
Μ εγάλο τμήμα του γελοιογραφικού υλικού συγκεντρώθηκε στα πολλά ταξίδια του κ. Γερούλια και των μελών του Συλλόγου ανά την υφήλιο. «Μόνο από την Τουρκία έχω αγοράσει και φέρει περισσότερα από 100 βιβλία. Σε κάθε ταξίδι,θα εξετάσω μεθοδικά τον τοπικό Τύπο,θα δω πώς γελοιογραφούν, τι καυτηριάζουν. Η Τουρκία έχει εντυπωσιάσει τον κ. Γερούλια και για έναν ακόμη λόγο: «Είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που διαθέτει έδρα Γελοιογραφίας και Πολιτικού Σκίτσου στο Πανεπιστήμιο του Εσκί Σεχίρ». Εξάλλου το συμπέρασμα του βοιωτού σκιτσογράφου είναι ότι «οι χώρες με ταραχώδη πολιτικό βίο, όπως η Τουρκία, το Ιράν, η Ρωσία και φυσικά και η Ελλάδα, προσφέρονται για την εκκόλαψη καλών γελοιογράφων.Δεν είναι τυχαίο ότι συνάδελφοι στη Φινλανδία ή στη Σουηδία ασχολούνται περισσότερο με ιστορίες κοινωνικού περιεχομένου και σχεδιάζουν κόμικ ιστορίες μερικών καρέ, ενώ σχεδόν εκλείπει,όπως την ξέρουμε εδώ,η πολιτική γελοιογραφία». Το χιούμορ είναι στοιχείο της ιδιοσυγκρασίας του. «Από τη στιγμή που δεν φορολογείται ούτε η αισιοδοξία ούτε το χιούμορ,γελάτε γιατί χανόμαστε» λέει.
Η έκθεση γελοιογραφίας, που ξεκινά στις 29 Μαΐου και θα διαρκέσει ως τις 6 Ιουνίου φιλοξενείται στο Πνευματικό Κέντρο του χωριού, με ώρες λειτουργίας από τις 19.00 ως τις 22.00, καθημερινά.
Το Λαφύστιο είναι ένα μικρό, κατάφυτο χωριό, μόλις 300 μονίμων κατοίκων, λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Λιβαδειά. Το μέγεθός του όμως δεν πτοεί τον υπερδραστήριο Σύλλογο Φίλων Γελοιογραφίας και τα 40 μέλη του, που φιλοδοξούν να καταστήσουν τον τόπο τους «ομφαλό» της ελληνικής, και όχι μόνο, γελοιογραφίας, με όχημα την ίδρυση του πρώτου εν Ελλάδι μουσείου...
...αφιερωμένου στο σκίτσο και στη σάτιρα. Ψυχή του εγχειρήματος, ο 48χρονος υπάλληλος της ΔΕΗ και ερασιτέχνης γελοιογράφος κ. Γιάννης Γερούλιας που σκιτσάρει, καυτηριάζοντας κυρίως τα τοπικά κακώς κείμενα, εδώ και 25 χρόνια. «Από παιδί ζωγράφιζα. Οταν ήρθε ο διορισμός στη ΔΕΗ, αντί στον ελεύθερο χρόνο μου να αράζω από καφενείο σε καφενείο, ξανάπιασα μολύβι, χρωστήρα και χαρτί και είπα να κάνω το σκίτσο συστηματική ενασχόληση.Εξάλλου ο τόπος, η επαρχία γενικότερα, προσφέρεται για σάτιρα μέχρι δακρύων από τα γέλια» λέει ο κ. Γερούλιας που ενστερνίζεται και συμπληρώνει το μότο του αγαπημένου του έλληνα σκιτσογράφου ΚΥΡ: «Ο έλληνας γελοιογράφος τρώει ψωμί και μακαρίζει ως ευεργέτη του τον έλληνα πολιτικό. Θα συμπλήρωνα και τον έλληνα ψηφοφόρο. Πώς να εξηγήσω ότι ορισμένοι επιμένουν να εκλέγουν πρόσωπα που δεν τοποθετούν ούτε πινακίδες σήμανσης στις διασταυρώσεις ή δεν καθαρίζουν ένα χαντάκι ή ένα ρέμα».Ιδρύοντας τον Σύλλογο, ο κ. Γερούλιας και οι υπόλοιποι κάτοικοι του Λαφυστίου ξεκίνησαν ταυτόχρονα και τη διοργάνωση ετήσιας έκθεσης γελοιογραφίας. «Το 1995 ήταν 18 οι συμμετέχοντες, έναν χρόνο μετά έγιναν 35 και εφέτος, στην έκθεση με ελεύθερο θέμα και με τιμώμενους καλεσμένους συναδέλφους από τη Σερβία και τον κομίστα Δημήτρη Βιτάλη, οι συμμετοχές έχουν ξεπεράσει τις 250». Η έκθεση όμως δεν θα φιλοξενηθεί στο υπό ανακατασκευήν κτίριο του μελλοντικού μουσείου.
«Πρώτα απ΄ όλα δεν έχουμε ολοκληρώσει τη μηχανοργάνωση του υλικού,αλλά και το μουσείοπου μέχρι πρότινος προοριζόταν για τη στέγαση ενός χώρου ανάδειξης της τοπικής, φυσικής ιστορίας-χρειάζεται ορισμένες πρόσθετες εργασίες και παρεμβάσεις». Και όντως το υλικό είναι τεράστιο. «Εχουμε συγκεντρώσει πάνω από 800 πρωτότυπα σκίτσα,κυρίως των συναδέλφων που μας τίμησαν εδώ και 15 χρόνια με την παρουσία τους στην έκθεση, αλλά και σκίτσα, βιβλία, άρθρα και στήλες από εφημερίδες και περιοδικά πολλών χωρών, που ξεπερνούν στο σύνολό τους τις 2.500 και αποτυπώνεται η σύγχρονη ιστορία της γελοιογραφίας από τη Γαλλία και τη Ρωσία ως την Τουρκία και το Ιράν». Ανάμεσά τους και ορισμένα ιστορικής σημασίας για την πορεία και εξέλιξη του ελληνικού, γελοιογραφικού λόγου. «Τα παλαιότερα είναι συλλογές του Θέμου Αννινου που χρονολογούνται από το 1870-1875.Επίσης διαθέτουμε ένα σπάνιο σκίτσο του Ηλία Κουμεντάκη,το 1916,που υποστήριζε την ελληνοσερβική φιλία και την έξοδο της Ελλάδας στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στο πλευρό της Αντάντ».
Η έκθεση γελοιογραφίας, που ξεκινά στις 29 Μαΐου και θα διαρκέσει ως τις 6 Ιουνίου φιλοξενείται στο Πνευματικό Κέντρο του χωριού, με ώρες λειτουργίας από τις 19.00 ως τις 22.00, καθημερινά.
tovima.gr
Πραγματικά Αξίζουν Συγχαρητήρια στον Γιάννη Γερούλια και στο Σύλλογο Φίλων Γελοιογραφίας με τα 40 μέλη του και ΟΧΙ στην πλειοψηφία των υπολοίπων κατοίκων του "κατάφυτου Χωριού" που ο ίδιος έχω διαπιστώσει απο συνεχεις επισκεψεις οτι δέν βλέπουν με καλό μάτι κάθε καινοτόμα και φρέσκια προσπάθεια. Αξίζει λοιπόν να στηριχθεί η προσπαθεια αυτων των ανθρώπων από όλους μας.-
ΑπάντησηΔιαγραφή