Ο ΙΟΣ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΝΕΙΛΟΥ (W.N.V.)
| Ετικέτες Ανά τον κόσμο, Διάφορα, Ελλαδικά, dk | Posted On Τρίτη 10 Αυγούστου 2010
του Τάσου Καμούτση
Ο Ιός του Δυτικού Νείλου (W.N.V.) έχει τρία διαφορετικά αποτελέσματα στους ανθρώπους. Ο πρώτος είναι ή μόλυνση, ο δεύτερος είναι ένας ήπιος πυρετός. Το τρίτο είναι μια Νευροεισερχόμενη ασθένεια που καλείται , δυτικού Νείλου μηνιγγίτιδα ή εγκεφαλίτιδα. Στα μολυσμένα άτομα η αναλογία μεταξύ των τριών κρατών της περιοχής του Νείλου είναι κατά προσέγγιση 110:30: 1...
Το δεύτερο, το πυρετικό στάδιο έχει μια περίοδο επώασης 3-8 ημερών που ακολουθούνται από τον πυρετό, πονοκέφαλο, κρυάδες, αδυναμία, λεμφαδενοπάθεια και υπνηλία. Περιστασιακά υπάρχει βραχύβιος πυρετός, ίσως και ορμητικός και μερικοί ασθενείς δοκιμάζονται τα γαστρεντερικά συμπτώματα συμπεριλαμβανομένης της ναυτίας, του εμετού, της απώλειας όρεξης, ή ...
της διάρροιας. Όλα τα συμπτώματα επιλύονται μέσα σε 7-10 ημέρες, αν και η κούραση μπορεί να διαρκέσει για μερικές εβδομάδες και η λεμφαδενοπάθεια μπορεί να πάρει μέχρι και δύο μήνες.
Η πιο επικίνδυνη εγκεφαλίτιδα χαρακτηρίζεται από τα παρόμοια πρόωρα συμπτώματα αλλά και ένα μειωμένο επίπεδο συνείδησης, πλησιάζοντας μερικές φορές το κώμα. Οι βαθιές αντανακλάσεις τενόντων είναι υπερενεργητικές καταρχάς, μειωμένες αργότερα. Η αποκατάσταση χαρακτηρίζεται από μια μακροχρόνια ανάρρωση με την κούραση.
Τα πιο πρόσφατα ξεσπάσματα έχουν οδηγήσει σε μια βαθύτερη μελέτη της ασθένειας και άλλη, σπανιότερη, εκβάσεις έχει προσδιοριστεί. Ο νωτιαίος μυελός μπορεί να μολυνθεί, χαρακτηρισμένος από το προηγούμενο myelitis με ή χωρίς εγκεφαλίτιδα. WNV-συνδεμένος Σύνδρομο guillain-Barré έχει προσδιοριστεί και άλλα σπάνια αποτελέσματα περιλαμβάνουν πολυεστιακή χοριοεντερίτιδα ηπατίτιδα, μυοκαρδίτιδα νεφρίτιδα, παγκρεατίτιδα, και σπληνομεγαλία.
Ιστορία
Οι μελέτες των φυλογενετικών καταγωγών έχουν καθορίσει ότι WNV προέκυψε ως ευδιάκριτος ιός περίπου 1000 έτη πριν.[36] Αυτός ο αρχικός ιός που αναπτύσσεται σε δύο ευδιάκριτες καταγωγές, την καταγωγή 1 και τα πολλαπλάσια σχεδιαγράμματά του είναι η πηγή της επιδημικής μετάδοσης στην Αφρική και σε όλο τον κόσμο, ενώ η καταγωγή 2 παραμένει ως Αφρική zoonose.
WNV απομονώθηκε αρχικά από μια εμπύρετη ενήλικη γυναίκα Περιοχή του δυτικού Νείλου Ουγκάντα το 1937 κατά τη διάρκεια της έρευνας για κίτρινος πυρετός. Μια σειρά serosurveys το 1939 στην κεντρική Αφρική βρήκε τα θετικά αποτελέσματα αντι-WNV από 1.4% (Κογκό) ως 46.4% (άσπρη περιοχή του Νείλου, του Σουδάν). Προσδιορίστηκε στη συνέχεια σε Αίγυπτος (1942) και Ινδία (1953), ένα έντυπο - μελέτη του 1950 στην Αίγυπτο βρήκε ότι 90% εκείνων των πάνω από 40 ετών στην ηλικία είχε τα αντισώματα WNV. Επικίνδυνες περιοχές χαρακτηρίστηκαν το 1953 μέσα από μελέτες η ενδοχώρα της Αιγύπτου και του Ισραήλ. Ο ιός έγινε αναγνωρισμένος ως αιτία της ανθρώπινης μηνιγγοεεγκεφαλίτιδας στους ηλικιωμένους ασθενείς κατά τη διάρκεια ενός ξεσπάσματος στο Ισραήλ το 1957. Η ασθένεια σημειώθηκε αρχικά στα άλογα στην Αίγυπτο και Γαλλία στις αρχές της δεκαετίας του '60 και διαδόθηκε στη νότια Ευρώπη, τη νοτιοδυτικές Ασία και την Αυστραλία. Χαρακτηριστικά η πρώτη εμφάνιση μπορεί να επισημανθεί στην περιοχή του Δυτικού Νείλου περί το 1600.
Η πρώτη εμφάνιση του ιού του δυτικού Νείλου στο δυτικό ημισφαίριο ήταν το 1999 με την εγκεφαλίτιδα που αναφέρθηκε στους ανθρώπους και τα άλογα, και την επόμενη διάδοση Ηνωμένες Πολιτείες μπορέστε να είστε ένα σημαντικό κύριο σημείο στην εξελισσόμενη ιστορία αυτού του ιού. Το αμερικανικό ξέσπασμα άρχισε στην Πόλη της Νέας Υόρκης, Νιου Τζέρσεϋ και Κοννέκτικατ, και ο ιός θεωρείται για να έχει εισαχθεί σε ένα μολυσμένο πουλί ή ένα κουνούπι, αν και δεν υπάρχει καμία σαφής ένδειξη. Ο αμερικανικός ιός ήταν πολύ στενά συνδεδεμένος σε μια συνομοταξία που βρέθηκε στο Ισραήλ το 1998. Από τις πρώτες βορειοαμερικανικές περιπτώσεις το 1999, ο ιός έχει αναφερθεί σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά, το Μεξικό, τις Καραϊβικές Θάλασσες και την Κεντρική Αμερική. Έχουν υπάρξει ανθρώπινες περιπτώσεις και περιπτώσεις αλόγων, και πολλά πουλιά είναι μολυσμένα. Και οι ισραηλινές πιέσεις των ΗΠΑ και χαρακτηρίζονται από τα υψηλά ποσοστά θνησιμότητας στους μολυσμένους αναφερόμενους στα πτηνά πληθυσμούς, η παρουσία νεκρών πουλιών, μπορεί να είναι ένας πρόωρος δείκτης της άφιξης του ιού.
Εμφανίστηκε ένα υψηλό επίπεδο της κάλυψης μέσων, μέσω της 2001/2002 βελτιωμένης δημόσιας πληροφόρησης του ιού του δυτικού Νείλου. Αυτή η κάλυψη ήταν πιθανότατα το αποτέλεσμα των διαδοχικών εμφανίσεων του ιού στις νέες περιοχές, και είχε την απρομελέτητη επίδραση της αυξανόμενης χρηματοδότησης για την έρευνα για αυτόν τον ιό και οι σχετικοί με αυτό αρθρόποδο- ιοί. Τέτοια έρευνα έχει επεκτείνει την κατανόηση ιών μας που διαβιβάζονται από τα κουνούπια.
Ξεχειμωνιάζοντας μηχανισμός
Κάθετη μετάδοση από τον ιό του δυτικού Νείλου από το θηλυκό Culex pipiens τα κουνούπια στους απογόνους τους έχουν καταδειχθεί στο εργαστήριο. Έχει προταθεί ότι κάθετα μολυσμένος Culex θα μπορούσε να επιζήσει του χειμώνα για να αρχίσει έναν κύκλο ενίσχυσης WNV η ακόλουθη άνοιξη. Culex τα κουνούπια περνούν το χειμώνα που διαχειμάζει στις προστατευμένες δομές όπως τα κελάρια ρίζας, οι σιταποθήκες τραπεζών, οι σπηλιές, οι εγκαταλειμμένες σήραγγες και άλλες υπόγειες θέσεις. Τα πρώτα να ξεχειμωνιάσουν ενήλικα κουνούπια για να εξετάσουν το θετικό για WNV συλλέχθηκαν στη Νέα Υόρκη, το 2000. Από τότε, τα θετικά δείγματα έχουν προσδιοριστεί το Νιου Τζέρσεϋ, το 2003 και στην Πενσυλβανία, το 2003, το 2004 και το 2005.[40]
Γεωγραφική διανομή
Ο ιός του δυτικού Νείλου έχει περιγραφεί σε Αφρική, Ευρώπη, Μέση Ανατολή, δύση και κεντρικός Ασία, Ωκεανία (υποκατηγορία Kunjin), και πρόσφατα, Βόρεια Αμερική.
Τα πρόσφατα ξεσπάσματα της εγκεφαλίτιδας ιών του δυτικού Νείλου στους ανθρώπους έχουν εμφανιστεί σε Αλγερία (1994), Ρουμανία (1996 έως 1997), Τσεχία (1997), Κογκό (1998), Ρωσία (1999), οι Ηνωμένες Πολιτείες (1999 ως 2003), Καναδάς (1999-2003), και Ισραήλ (2000).
Η επιζωοτική της ασθένειας στα άλογα εμφανίστηκε σε Μαρόκο (1996), Ιταλία (1998), οι Ηνωμένες Πολιτείες (1999 ως 2001), και Γαλλία (2000). Το 2003, ιός του δυτικού Νείλου μεταξύ των αλόγων στο Μεξικό.
Στις ΗΠΑ το 2002, ο ιός του δυτικού Νείλου τεκμηριώθηκε στα ζώα σε 44 κράτη και στις περιοχές της Κολούμπια με Ιλλινόις, Λουιζιάνα, Μίτσιγκαν, και Οχάιο όπου εμφανίστηκαν και οι περισσότεροι θάνατοι.
Eπιδημίες "πυρετού του Δυτικού Νείλου" σε ανθρώπους έχουν εκδηλωθεί από το 1996 σε διάφορες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (όπως Γαλλία, Ισπανία, Ρουμανία, Ουγγαρία) και πρόσφατα στην Ιταλία και Πορτογαλία. Επίσης, σύμφωνα με ανακοίνωση του ΚΕΕΛΠΝΟ, από το 1999 έως και σήμερα έχει εμφανιστεί μεγάλος αριθμός κρουσμάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.
Ο ιός του Δυτικού Νείλου μεταδίδεται με το τσίμπημα μολυσμένων κουνουπιών, ενώ οι προσβεβλημένοι ασθενείς δεν μεταδίδουν τη νόσο
Επισημαίνεται ότι «στη μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων, οι ασθενείς με λοίμωξη του Δυτικού Νείλου εμφανίζουν ήπιες εκδηλώσεις. Σε μικρό μόνο ποσοστό (<1%), και κυρίως σε ηλικιωμένα άτομα, εμφανίζονται επιπλοκές όπως μηνιγγίτιδα ή εγκεφαλίτιδα, που στην πλειονότητα των περιπτώσεων έχουν καλή πορεία».
Ο ιός του Δυτικού Νείλου μεταδίδεται με το τσίμπημα μολυσμένων κουνουπιών, ενώ οι προσβεβλημένοι ασθενείς δεν μεταδίδουν τη νόσο
Επισημαίνεται ότι «στη μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων, οι ασθενείς με λοίμωξη του Δυτικού Νείλου εμφανίζουν ήπιες εκδηλώσεις. Σε μικρό μόνο ποσοστό (<1%), και κυρίως σε ηλικιωμένα άτομα, εμφανίζονται επιπλοκές όπως μηνιγγίτιδα ή εγκεφαλίτιδα, που στην πλειονότητα των περιπτώσεων έχουν καλή πορεία».
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια άσχετα με το θέμα της ανάρτησης θα διαγράφονται.