Είχα σκοπό να γράψω κάτι,ας πούμε ένα άρθρο,που να ξεφεύγει λίγο από την μονοθεματικότητα των τελευταίων μηνών,ελλείματα,επιτήρηση,χρέη κτλ.που μας έχουν προκαλέσει κατάθλιψη.Το ξεκίνησα αλλά, χωρίς να το καταλάβω ,κατέληξα να γράφω γιαυτά και το .......
..................παράτησα

.Θυμήθηκα ,όμως, ένα παλιό ανέκδοτο απ’αυτά που διαβάζοντάς τα ,θαυμάζεις αυτόν που το σκέφτηκε γιατί με απλούς συνειρμούς και την απαραίτητη,γιαυτή την περίπτωση,γλωσσική εκτροπή,περιγράφει την κατάσταση και φτάνει στο ίδιο συμπέρασμα για το οποίο ένας επιστήμονας του είδους θα έπρεπε να γράψει πολλές σελίδες.
Διαβάστε το
Ο μικρός Γιωργάκης έχει να γράψει μια έκθεση για το σχολείο σχετικά με την Πάλη των τάξεων.
Ζητάει λοιπόν από τον μπαμπά του να τον βοηθήσει και αυτός του εξηγεί...-
Παιδί μου τα πράγματα είναι απλά και έχουν ως εξής:
Εγώ που δουλεύω και φέρνω λεφτά στο σπίτι είμαι το λεγόμενο ΚΕΦΑΛΑΙΟ.
Η μαμά σου που διαχειρίζεται αυτά τα χρήματα είναι η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.
Η Μαρία που μας βοηθάει στις δουλειές στο σπίτι είναι η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ.
Και τέλος το μωρό μας ,το αδεφάκι σου ,είναι το ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.
Κατάλαβες τώρα; Μπορείς να γράψεις την έκθεσή σου;
- Ναι μπαμπά, λέει ο Γιωργάκης και πάει στο δωμάτιό του.
Αφού τελειώνει τα άλλα του μαθήματα ξεκινάει να γράψει την έκθεση, αλλά ακούει κάποιο θόρυβο μέσα στο σπίτι και πάει.να.δει.
Βλέπει λοιπόν τον μπαμπά του να κάνει έρωτα με την υπηρέτρια τη Μαρία και τρέχει στη μαμά του η οποία όμως κοιμόταν ενώ στο διπλανό δωμάτιο ο μικρός κλαίει γοερά γιατί έχει ανάγκη από αλλαγή πάνας.
Η έκθεση λοιπόν του Γιωργάκη ξεκινάει ως εξής:

"Ενα είναι σίγουρο. Όταν το ΚΕΦΑΛΑΙΟ πηδάει την ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ, η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ κοιμάται και το ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΧΕΣΜΕΝΟ !".


Υ.Γ.(οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι συμπτωματική)