ΣΚΛΑΒΟΙ ΣΕ ΓΑΛΕΡΑ
| Ετικέτες Άρθρα-Σκέψεις, Διάφορα, Ελλαδικά, dk | Posted On Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010
Δεν δίνουν δεκάρα για τις προσπάθειες της πολιτικής ηγεσίας για τη σωτηρία της πατρίδας και αδιαφορούν για τα κέρδη των αφεντικών τους που μειώνονται. Μα είναι δυνατόν να υπερασπίζεσαι τα δικαιώματά σου όταν μειώνονται τα κέρδη του αφεντικού σου; Τρελά πράγματα.
Είναι επίσης και ανεπίδεκτοι μαθήσεως, εφόσον δεν μπορούν να καταλάβουν ότι σε περίοδο κρίσης δεν υπάρχουν δικαιώματα, αξιοπρέπεια, ασφάλιση, ελεύθερος χρόνος. Ειδικά στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι θα έπρεπε να το έχουν εμπεδώσει το μάθημά τους, εφόσον οι χαμηλοί μισθοί, η μερική απασχόληση, τα μπλοκάκια, η ανασφάλιστη εργασία, οι απλήρωτες υπερωρίες και άλλες χαριτωμένες συνήθειες, είναι πράγματα που ίσχυαν πολύ πριν την κατάρρευση της Lehman Brothers και το ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.
Παρένθεση. Κρίση για τις ομιλούσες γραβάτες σημαίνει μείωση κερδών. Δηλαδή φέτος δεν θα αγοράσω τρεις βίλες, θα πάρω δύο. Για τους υπόλοιπους μπορεί να σημαίνει πείνα, ανεργία και απόγνωση, άσχετα αν οι γραβάτες "εχουν συναίσθηση" του τι συμβαίνει σε αντίθεση με τον λαό "που δεν καταλαβαίνει". Κλείνει η παρένθεση.
Επειδή όμως το θράσος, όπως το κεφάλαιο, δεν γνωρίζει σύνορα δεν είναι μόνο οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα που αντιδρούν. Υπάρχουν και αλλού διάφοροι περίεργοι τύποι που δεν δέχονται ότι για την πατρίδα και τη μεγιστοποίηση του κέρδους αξίζει να είσαι δούλος.
Στην British Airways κάτι παλιόπαιδα σχολίαζαν αρνητικά στο Facebook συναδέλφους τους απεργοσπάστες, με αποτέλεσμα να τεθούν σε διαθεσιμότητα. Διότι ο απεργοσπάστης είναι ιερός, όπως για παράδειγμα ο καταδότης στην κατοχή και ο περιπτεράς στη χούντα.
Στα ΙΚΕΑ στη Γαλλία ξέσπασαν απεργίες διότι το πολυκατάστημα, που σύμφωνα με το ρεπορτάζ, φημίζεται "για την καλή συμπεριφορά στους εργαζόμενους" απέρριψε αίτημα για αύξηση 4% στους μισθούς, παρά το ότι την χρονιά που πέρασε είχε κέρδη εκατομμυρίων.
Αυτά ακούει το αφεντικό και αναρωτιέται. Γιατί να μην είναι όλοι οι εργαζόμενοι σαν αυτούς της France Telecom, που δεν αντέχουν στην πίεση και γεμάτοι ευγένεια και διακριτικότητα απλώς αυτοκτονούν;
Εν μέσω κρίσης, ο πόλεμος εναντίον των δικαιωμάτων των εργαζομένων επισημοποιείται. Γνωρίζουμε καλά ότι η μαύρη εργασία με όλες τις μορφές της ανθεί στην Ελλάδα εδώ και χρόνια.
Από τη μαύρη εργασία που δεν καταπολεμήθηκε ποτέ, το κράτος έχανε χρήματα, τα οποία φιλοδοξεί τώρα να κερδίσει όχι καταπολεμώντας την, αλλά κάνοντάς την επίσημη πολιτική με την περαιτέρω απορρύθμιση της αγοράς εργασίας.
Ας προχωρήσουν λοιπόν οι κυβερνώντες στη διάλυση του κοινωνικού κράτους. Με μαθηματική ακρίβεια οι ελάχιστοι που παραμένουν κοιμισμένοι θα γίνουν εξεγερμένοι, διότι χωρίς χρήματα για τις βασικές τους ανάγκες, χωρίς αξιοπρέπεια και κυρίως χωρίς ελπίδα, η αντίσταση θα είναι η μόνη επιλογή.
Μάνος Χωριανόπουλος
news247
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια άσχετα με το θέμα της ανάρτησης θα διαγράφονται.