Ο ΟΣΙΟΣ ΞΕΝΟΦΩΝ μετά της συμβίας του ΜΑΡΙΑΣ και των τέκνων τους ΑΡΚΑΔΙΟΥ και ΙΩΑΝΝΗ
   ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΕΙΣΜΟΥ
   Ο ΟΣΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ ο Παλαιός
   ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΝΙΑΣ ο Πρεσβύτερος, ΠΕΤΡΟΣ ο δεσμοφύλακας και οί μαζί μ' αυτούς ΕΠΤΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ
   Ο ΟΣΙΟΣ ΑΜΜΩΝΑΣ
   Ο ΟΣΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ
   Ο ΟΣΙΟΣ ΞΕΝΟΦΩΝ
   ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΔΥΟ ΜΑΡΤΥΡΕΣ οί εν Φρυγία
   Ο ΟΣΙΟΣ ΚΛΗΜΗΣ
   ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ του Στουδίτου

Αναλυτικά

Ο ΟΣΙΟΣ ΞΕΝΟΦΩΝ μετά της συμβίας του ΜΑΡΙΑΣ και των τέκνων τους ΑΡΚΑΔΙΟΥ και ΙΩΑΝΝΗ
Ό λόγος του Θεού ειδικά για τους πλουσίους παραγγέλλει: "Τοις πλουσίοις εν τω νυν αιώνι παράγγελλε μη ύψηλοφρονείν, μηδέ ήλπικέναι επί πλούτου άδηλότητι, άλλ' εν τω Θεώ τω ζώντι, τω παρέχοντι ήμίν πάντα πλουσίως εις άπόλαυσιν''. Πες, δηλαδή, στους πλουσίους, σ' αυτή την πρόσκαιρη ζωή να μην ύψηλοφρονοϋν, ούτε να έχουν στηριγμένες τίς ελπίδες τους στον αβέβαιο υλικό πλούτο, αλλά να ελπίζουν στο ζωντανό Θεό, πού όλα μας τα δίνει πλούσια για να τα απολαμβάνουμε. Αυτή την παραγγελία, ο όσιος Ξενοφών με τη γυναίκα του Μαρία και τα παιδιά τους 'Αρκάδιο και Ιωάννη, πού ήταν πολύ πλούσια οικογένεια στην Κων/πολη την εποχή του Ιουστινιανού (518-527-565 μ.Χ.), θα δούμε ότι τη διαφυλάττουν μέχρι τέλους. Τί κάνουν; Ο,τι και πάλι παραγγέλλει για τους πλουσίους ο λόγος του Θεού: "Αγαθοεργείν, πλουτείν εν έργοις καλοίς, εύμεταδότους είναι, κοινωνικούς". Δηλαδή, να αγαθοεργούν, να γίνονται πλούσιοι σε καλά έργα, να είναι πρόθυμοι να δίνουν και σε άλλους από τα αγαθά τους, να είναι απλοί και καταδεκτικοί. Πράγματι, ή πόρτα του Ξενοφώντος ήταν πάντα ανοικτή στους φτωχούς και όλη ή οικογένεια εργαζόταν με γνήσιο πνεύμα χριστιανικής φιλανθρωπίας. Οι ίδιοι αναζητούσαν τους πάσχοντες και έτρεχαν να περιθάλψουν και να παρηγορήσουν ορφανά. Μεγάλα δε ποσά αφιέρωναν για την απελευθέρωση αιχμαλώτων. Προκειμένου όμως να μορφώσουν περισσότερο τα παιδιά τους, τα έστειλαν στη Βηρυττό για να διδαχθούν νομικά. Άλλα καθ όδόν ναυάγησαν και αφού διασώθηκαν πήγαν στην Ιερουσαλήμ, όπου έγιναν μοναχοί. "Οταν οι γονείς τους έμαθαν για τα γεγονότα πού συνέβησαν στα παιδιά τους, δόξασαν τον Θεό και, αφού διαμοίρασαν τα υπάρχοντα τους στους φτωχούς, έφυγαν και αυτοί. ο μεν Ξενοφών στην έρημο σαν μοναχός ασκητής, ή δε γυναίκα του Μαρία, σαν μοναχή σε γυναικεία μονή. Εζησαν όσιακά και αφού έκαναν θαύματα, απεβίωσαν ειρηνικά προς Κύριον.
1. Α' προς Τιμόθεον, στ'17-18.


Απολυτίκιο. Ήχος δ'. ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Ως γενεά εύλογητή τω Κυρίω, της ουρανίου ήξιώθησαν δόξης, άσκητικώς δοξάσαντες Χριστόν επί της γης. Ξενοφών ο Όσιος, και ή τούτου συμβία, συν τοις άριστεύσασιν, ίεροις αυτών τέκνοις· ους εύφημούντες είπωμεν φαιδρώς' χαίροις Όσίων χορεία τετράριθμε.


ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΕΙΣΜΟΥ
Εις τους τελευταίους χρόνους της βασιλείας Θεοδοσίου του Μικρού εν ημέρα; Κυριακή ώρα δευτέρα, έγινε σεισμός εις την Κωνσταντινούπολιν τόσον μέγας, ώστε εκρημνίσθησαν τα τείχη αυτής και πολλά μέρη και πολλοί οικίαι της πόλεως, έξαιρέτως όμως από το έμβασμα, το καλούμενον Τρωαδίσιον, έως το χάλκινον Τετράπυλον. Έσυνέχισε δε ο τοιούτος σεισμός μήνας τρεις. Τότε ο βασιλεύς ποιών λιτανείαν, μεθ' όλου του λάου, έλεγε ταύτα δακρύων προς τον Θεόν "Ρϋσαι ημάς, Κύριε, της δικαιας σου οργής και δός συγχώρησιν των αμαρτιών ημών. Επειδή δια τάς αμαρτίας ημών έσάλευσας την γήν και συνετάραξας αυτήν, ίνα σε δοξάζωμεν τον μόνον αγαθόν Θεόν ημών και φιλάνθρωπον".


Ο ΟΣΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ ο Παλαιός
Τη βιογραφία του έγραψε ο Κύρου Θεοδώρητος (βλ. Φιλόθεος Ιστορία αριθμ. 6). ο όσιος Συμεών λοιπόν, από την παιδική του ηλικία είχε έφεση προς την άσκηση και γι' αυτό αποσύρθηκε στο ορός Άμανόν και ζούσε μέσα σε μια σπηλιά. Ή ζωή του εκεί ήταν πολύ ασκητική και δεν έτρωγε ούτε καν λίγο ψωμί. Τρεφόταν με χορτάρια της ερήμου. Από την έρημο πήγε στο όρος Σινά, για να προσκυνήσει τους τόπους όπου κατέβηκε ο Θεός. Εκεί κλείστηκε σε μια σπηλιά, όπου κρύφτηκε ο Μωϋσής, και έμεινε μπρούμυτα επτά μέρες, νηστικός και προσευχόμενος. Σηκώθηκε μόνο όταν άκουσε φωνή να του λέει να σηκωθεί και να φάει τρία μήλα, πού ήλθαν μπροστά του με θαυματουργικό τρόπο. Όταν επέστρεψε στο Σινά, έκτισε δύο μοναστήρια και απεβίωσε ειρηνικά.


0Ι ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΝΙΑΣ ο Πρεσβύτερος, ΠΕΤΡΟΣ ο δεσμοφύλακας και οι μαζί μ' αυτούς ΕΠΤΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ
Οι Άγιοι αυτοί ήταν στα χρόνια του βασιλιά Διοκλητιανού και Μαξίμου ηγεμόνα της Φοινίκης (295 μ.Χ.). Όταν λοιπόν συνελήφθη ο Ιερέας Ανανίας, και επειδή ομολόγησε τον Χριστό και γκρέμισε δια της προσευχής τα είδωλα, ο Μάξιμος διέταξε και τον μαστίγωσαν ανελέητα και έκαψαν τις πλευρές του με πυρωμένα σουβλιά. Έπειτα επάνω στα κομμένα μέλη του, έριξαν ξύδι και αλάτι. Μετά από αυτά τον έβαλαν στη φυλακή, όπου δια θαύματος, μέρες ολόκληρες, τρεφόταν από τον Θεό. Το θαύμα αυτό είλκυσε στην πίστη του Χριστού, τον δεσμοφύλακα Πέτρο και άλλους επτά στρατιώτες, τους οποίους, μαζί με τον Άνανία, ο ηγεμόνας έπνιξε στη θάλασσα. Έτσι όλοι μαζί πήραν από τον στεφανοδότη Κύριο, τα στεφάνια της αθλήσεως.


Ο ΟΣΙΟΣ ΑΜΜΩΝΑΣ
Έζησε στα χρόνια του Μεγάλου Αντωνίου, ο όποιος έτρεφε μεγάλη υπόληψη προς αυτόν. Σπάνια άνθρωπος έγινε τόσο κύριος του εαυτού, ώστε να είναι ανώτερος από τις βρισιές, ευλογώντας μάλιστα και ευεργετώντας τους υβριστές του. Ιδιαίτερη επίσης προσπάθεια κατέβαλε ο Άγιος για το φωτισμό και την επιστροφή στην αρετή, δυστυχισμένων γυναικών, πού είχαν βγει από το δρόμο της τιμής. Ενώ ο κόσμος τον κακολογούσε, αυτός συμβούλευε και παρακαλούσε, Και πετύχαινε. Πολλές παράτησαν την αμαρτία και ήλθαν μέσω αυτού στην ευσέβεια και τη σωφροσύνη. Επίσης εδώ αναφέρεται στο Λαυσαϊκό και ένας άλλος όσιος Άμμωνάς, πού ήταν ιερέας.


Ο ΟΣΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ
Απεβίωσε ειρηνικά.


Ο ΟΣΙΟΣ ΞΕΝΟΦΩΝ
Κτίτωρ ομώνυμης Μονής Αγ. Όρους


ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΔΥΟ ΜΑΡΤΥΡΕΣ οί εν Φρυγία
"Βάκλοις τυπτόμενοι έτελειώθησαν".


Ο ΟΣΙΟΣ ΚΛΗΜΗΣ
ό εν τω Όρει Σαγματίω άσκησας
Ασκησε στο όρος Σάγματα της Βοιωτίας, Τον ασκητή αυτόν αγνοούν οι Συναξαριστές και τα Μηναία. Ή μνήμη του, μαζί με την ακολουθία του, βρίσκεται στους Λαυριωτικούς Κώδικες Ε 152 φ. 334α και Π 2 φ82β. Στην ακολουθία του υμνολογείται ως πνευματοφόρος επί στύλου υψηλού άναβάς και άσκητικώτατος φανείς, ως στύλος των μοναζόντων ακλινής, ως μοναστών το στήριγμα, έργα φωτός διαπραξάμενος. (Νομίζω όμως, ότι εδώ περιττώς αναφέρεται ή μνήμη του από ορισμένους Συναξαριστές, διότι οι περισσότερες αγιολογικές πηγές, αναφέρουν τη μνήμη του Αγίου αυτού την 27η Ιανουαρίου),


ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ του Στουδίτου
Ή ανακομιδή αυτή έγινε από την Πρίγκηπο στην Ί. Μονή Στουδίου, επί Πατριάρχου Μεθοδίου το 844 μ.Χ.