ΒΗΜΑ ΑΛΙΑΡΤΟΥ: Χαράλαμπος Πετρούλιας: "Η αιχμαλωσία μου και η ζωή των πολιτικών προσφύγων στην Τασκένδη (1949-1956)"

Χαράλαμπος Πετρούλιας: "Η αιχμαλωσία μου και η ζωή των πολιτικών προσφύγων στην Τασκένδη (1949-1956)"

| Ετικέτες Αλιαρτινά, Άνθρωποι του τόπου μας, Βιβλίο-Παρουσίαση, Εκδηλώσεις-Δραστηριότητες, Κοινότητα Λεονταρίου | Posted On Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012

«Το Πολυάνδριον» σας προσκαλεί
στην παρουσίαση του βιβλίου

«Η αιχμαλωσία μου και η ζωή των πολιτικών προσφύγων στην Τασκένδη (1949-1956)»

του συμπολίτη μας Ιατρού κ. Χαράλαμπου Πετρούλια που θα γίνει την Κυριακή 1 Ιουλίου 2012 και ώρα 11:00, στο Λεοντάρι Θηβών, στην αίθουσα του Ενοριακού Πνευματικού Κέντρου του Προφήτη Ηλιού.

Την παρουσίαση του βιβλίου θα κάνει ο κ. Θανάσης Χρήστου, Επίκουρος Καθηγητής Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου

Κατά την διάρκεια της εκδήλωσης, το βιβλίο θα διανεμηθεί δωρεάν

στη συνέχεια βιογραφικό του συγγραφέα

Χαράλαμπος Πετρούλιας

Γεννήθηκε στο Λεοντάρι Θηβών το 1925. Τελείωσε το 12ο Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών, πλατεία Κουμουνδούρου. Φοιτητής Ιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών το 1947. Επεστρατεύθη τον Απρίλιο του 1948. Εκπαιδεύτηκε στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Κέρκυρας. Τελείωσε τον Δεκέμβριο του 1948. Υπηρέτησε επί τρίμηνο στην Κόρινθο ως εκπαιδευτής νεοσυλλέκτων. Πήρε μετάθεση τέλος Μαρτίου 1949 για το Γράμμο στο 583 Τ.Π.73 Ταξιαρχία.

Σε μια νυχτερινή ανιχνευτική περίπολο την 5η Απριλίου 1949, την νύχτα 11η ώρα πιάστηκε αιχμάλωτος από τους αντάρτες στον Πύργο Στράτσανης. Ήταν οκτώ αιχμάλωτοι αξιωματικοί, ένας μόνιμος και επτά έφεδροι. Στο χωριό Χιονάδες τους πήρανε τις στρατιωτικές στολές και τους δώσανε ένα σακάκι, ένα παντελόνι χωρίς κουμπιά, με ένα κορδόνι. Ρούχα που φοράνε οι φυλακισμένοι. Στο Γράμμο μείνανε πέντε μήνες εκεί κάνανε διάφορες αγγαρείες δυο εβδομάδες μεταφέρανε τραυματίες αντάρτες με φορεία από τις Χιονάδες στα σύνορα της Αλβανίας. Φεύγανε 1 ώρα την νύχτα 3 ώρες να πάνε μέσα από τα βουνά και γυρίζανε το πρωϊ. Δυο μήνες τους είχανε στη Γράμμουστα κλεισμένους σε ένα εξωκλήσι από την κορυφή του Γράμμου 2.520 μ. υψόμετρο στην δυτική πλευρά απέναντι ήταν η Αλβανία. Εκεί από ύπνο και συσσίτιο περάσανε απερίγραπτα... Μετά τους στείλανε στη Φούσια, εκεί κόβανε κορμούς δέντρων για να φτιάχνουν αμπριά, μετά τους χωρίσανε. Τον Πετρούλια επειδή ήταν φοιτητής Ιατρικής τον στείλανε σε ένα ορεινό χειρουργείο βοηθός στον χειρούργο.

Τον Αύγουστο 1949 ο Ελληνικός στρατός νίκησε τους αντάρτες, οι αιχμάλωτοι και οι αντάρτες όλοι μπήκανε στην Αλβανία. Εκεί μείνανε τρεις μήνες κλεισμένοι στα σύρματα και μετά με ρωσικά καράβια τους βάλανε στα αμπάρια και τους στείλανε στην Ρωσία. Επτά ημέρες ταξιδέψανε μέσα στα αμπάρια και επτά μέρες με εμπορικά τραίνα τους μεταφέρανε στην κεντρική Ασία.

Στην Τασκένδη, πρωτεύουσα του Ουζμπεκιστάν. Στην Τασκένδη έζησε από το Δεκέμβριο1949 ως τον Δεκέμβριο του 1956. Στην Τασκένδη δούλεψε στο εργοστάσιο μετά τον στείλανε στην Ιατρική σχολή. Εφοίτησε ως το έκτο έτος. Διέκοψε το 1956 γιατί τους επετράπη ο επαναπατρισμός στην Ελλάδα. Ήρθε τον Ιανουάριο του 1957. Τελείωσε το έκτο έτος στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάσθηκε στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός 3 χρόνια. Διέκοψε ωστόσο γιατί πήγε στην Αμερική για μετεκπαίδευση. Δούλεψε στο Νοσοκομείο UNITED HOSPITAL-PORTCHESTER. NEW YORK. Το 1961 το εγκατέλειψε γιατί αρρώστησε ο πατέρας και ήρθε πάλι στην Ελλάδα. Συνέχισε στον Ευαγγελισμό. Εργάσθηκε ένα χρόνο στο νοσοκομείο Χαλκίδος, μετά εργάσθηκε στο ΙΚΑ Χαλκίδος 13 χρόνια. Συνέχεια εργάσθηκε στη ΔΕΗ Χαλκίδος 17 χρόνια. Το 1983 πήρε σύνταξη, έζησε στην Χαλκίδα ένα διάστημα και μετά στην Αθήνα στο Μαρούσι κοντά στο ΚΑΤ. Πηγαίνει τακτικά στο Λεοντάρι στο πατρικό του σπίτι.

0 σχόλια