ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΣΟΥΛΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ κ. ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΕΝΩΣΕΙΣ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ
| Ετικέτες Εκπαίδευση, Ελλαδικά | Posted On Τρίτη 1 Μαρτίου 2011
Η Δήμαρχος Σουλίου Σταυρούλα Μπραϊμη-Μπότση "τα έψαλε" στην κυβέρνηση, με αφορμή τον σχεδιαζόμενο "Καλλικράτη" στην εκπαίδευση. Και έχει αξία η στάση της, γιατί στις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές εκλέχτηκε με την υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ.
Ολόκληρο το υπόμνημά της προς την υπουργό Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου έχει ως εξής: ...
"Αξιότιμη κυρία Υπουργέ, το τελευταίο διάστημα και με αφορμή την βαθειά οικονομική κρίση που ταλανίζει τη χώρα μας, γίνεται ευρεία διαβούλευση για κατάργηση οργανισμών του άμεσου και ευρύτερου δημόσιου τομέα. Το θέμα αυτό επηρεάζει σοβαρά και το χώρο της Παιδείας.Ο σχεδιαζόμενος «Καλλικράτης» για την εκπαίδευση, περιλαμβάνει προτάσεις για «συνενώσεις - ιδρύσεις» σχολικών μονάδων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και στο Δήμο Σουλίου.
Οι όποιες προτάσεις για αλλαγές στο υπάρχον σκηνικό μας βρίσκουν σύμφωνους όταν η φιλοσοφία τους έχει να κάνει με το συμφέρον του ΜΑΘΗΤΗ και την άνοδο του επιπέδου των παρεχόμενων γνώσεων της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Δεν υπάρχει διαφωνία επίσης για εξορθολογισμό των δαπανών και χρησιμοποίηση όλων των υποδομών (ήδη στο Δήμο Σουλίου από τις αρχές του 2011, αναμορφώσαμε τα μισθώματα των κτιριακών εγκαταστάσεων που χρησιμοποιούνται σαν Σχολεία και τα περιορίσαμε στα αναγκαία).
Σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση όμως δε θα αξιολογήσουμε τις προτάσεις ΜΟΝΟ με οικονομικά κριτήρια. Τα σχολεία δεν αποτελούν επιχειρήσεις, αποτελούν το μέλλον, την ψυχή, τη δύναμη κάθε κοινωνίας. Αποτελούν αειφόρο επένδυση στο ανθρώπινο δυναμικό. Επομένως, οποιαδήποτε σκέψη ή διεργασία για κλείσιμο σχολείων για οικονομικούς λόγους, μας βρίσκει κάθετα αντίθετους.
Ο Δήμος Σουλίου περιβάλλεται από ορεινό όγκο (Παραμυθιά – Αχέροντα - Σούλι), με δύσκολες και δυσπρόσιτες περιοχές και αυτό πρέπει σοβαρά να ληφθεί υπ’ όψη στο σχεδιασμό σας.
Οι προτάσεις της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Θεσπρωτίας, φαίνονται πιο ορθολογικές, αφού σε αυτές γίνεται ουσιαστικά μια προσπάθεια βελτίωσης του παρεχόμενου επιπέδου εκπαίδευσης και συγκεκριμένα κατά κύριο λόγο αναφέρεται σε συνένωση ολιγοθέσιων σχολικών μονάδων, σε μια ολοκληρωμένη δομή – πολυθέσια σχολική μονάδα.
Το ολοκληρωμένη βέβαια είναι σχετικό, γιατί το ζήτημα «Αποτελεσματικότητα» στην παιδαγωγική και εκπαιδευτική διαδικασία αποτελεί μια πολυεπίπεδη και πολυσύνθετη κατάσταση. Έτσι, επιλογές που σε μια εκπαιδευτική περίσταση ήταν εξαιρετικά λειτουργικές, σε άλλες ήταν τελείως αναποτελεσματικές. Επίσης, πρέπει να επισημάνουμε ότι έρευνες κατέληξαν στην εκτίμηση ότι οι επιδόσεις των μαθητών που φοιτούν στα σχολεία αυτά είναι ισάξιες με αυτές των συμμαθητών τους που φοιτούν σε πολυθέσια σχολεία των αντίστοιχων περιοχών, ενώ από άποψη κοινωνικών και επικοινωνιακών κριτηρίων υπερέχουν σαφώς έναντι των πολυθεσίων.
Λαμβάνοντας όλα αυτά υπόψη, προσπαθούμε ως Δημοτική Αρχή να συνυπολογίσουμε ποιοτικά και οικονομικά χαρακτηριστικά, ώστε να αποφασίσουμε το καλύτερο για το μαθητικό δυναμικό του Δήμου μας.
Σε αυτά περιλαμβάνονται τα ακόλουθα:
Ποιότητα παρεχόμενης εκπαίδευσης
Επικινδυνότητα μετακίνησης μαθητών
Έλλειψη επιτήρησης τόσα κατά την μετακίνηση των μαθητών, όσο και στην πιθανή καθυστέρηση αποχώρησης από το σχολείο εξαιτίας καθυστερήσεων των μέσων μεταφοράς.
Επιβάρυνση κόπωσης των μετακινούμενων μαθητών, οι οποίοι πρέπει να ξεκινούν πολύ νωρίτερα από το σπίτι τους και να επιστρέφουν πολύ αργότερα συγκριτικά με άλλους συμμαθητές τους, οι οποίοι κατοικούν στην περιοχή, στην οποία εδρεύει το κεντρικό σχολείο.
Χρησιμοποίηση κτιριακών εγκαταστάσεων που ανήκουν στο Δήμο.
Η πρόταση όμως της Δευτεροβάθμιας, όπως τελικά διαμορφώθηκε, αφορά ουσιαστικά «κατάργηση μιας σχολικής μονάδας», και συγκεκριμένα του Εσπερινού Γυμνάσιου Παραμυθιάς με την αιτιολογία ότι: ‘Τα εσπερινά γυμνάσια διαρκώς φθίνουν’.
Το Εσπερινό Γυμνάσιο Παραμυθιάς ιδρύθηκε με πολλές δυσκολίες και η άψογη λειτουργία του οδήγησε σε ετήσια αύξηση του δυναμικού του. Την τρέχουσα σχολική χρονιά φοιτούν σε αυτό 30 μαθητές.
Οι μαθητές αυτοί είναι άτομα ειδικής κατηγορίας, εργαζόμενοι – γονείς. Άτομα που για λόγους προσωπικούς, εκούσια ή ακούσια οδηγήθηκαν στο να εγκαταλείψουν τη διαδικασία εκπαίδευσης. Η ίδρυση του συγκεκριμένου σχολείου τους έδωσε την δυνατότητα να συνεχίσουν. Ταυτόχρονα επειδή ο χρόνος τους είναι περιορισμένος λόγω άλλων υποχρεώσεων έχουν διαμορφώσει τον τρόπο ζωής τους με δεδομένο ότι το σχολείο είναι κοντά τους (το σχολείο λειτουργεί σε σχολικές κτηριακές εγκαταστάσεις του Δήμου).
Το άλλο Εσπερινό Γυμνάσιο στο Νομό Θεσπρωτίας, είναι στην Ηγουμενίτσα (απόσταση 30Km από την έδρα του Δήμου μας και 80 τουλάχιστον km από την πιο απομακρυσμένη Τοπική Κοινότητα Φροσύνης) και είναι δεδομένο ότι η κατάργηση του εσπερινού της Παραμυθιάς, θα έχει σαν αποτέλεσμα οι μαθητές που φοιτούν σε αυτό να διακόψουν (εξάλλου το κόστος μετακίνησης αποδεδειγμένα είναι κατά πολύ υψηλότερο).
Το κλείσιμο ενός τέτοιου σχολείου είναι ιεροσυλία, θέτει δε αυτομάτως σε ισχύ το αίσθημα της κοινωνικής αδικίας, δεδομένου ότι το άλλο εσπερινό λειτουργεί με 19 μαθητές (επίσημα στοιχεία Δευτεροβάθμιας Θεσπρωτίας, τα οποία και σας καταθέτω).
Για ποια αποκεντρωμένη και περιφερειακή ανάπτυξη μιλάμε, όταν ακόμα και στην εκπαίδευση καλούμαστε να λειτουργήσουμε ως παράρτημα της έδρας του Νομού;
Η Ελπίδα και το μέλλον μας είναι η δυνατότητα πρόσβασης σε εκπαίδευση για την δημιουργία ανθρώπινου δυναμικού με γνώσεις και πνευματική θωράκιση.
Οι ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής είναι δεδομένες και πέρα από τον εξορθολογισμό στο χώρο της ΠΑΙΔΕΙΑΣ δεν ταιριάζουν καταργήσεις.
Στο όνομα ενός μνημονίου δεν ισοπεδώνουμε τα πάντα και δεν τσουβαλιάζουμε τα έμψυχα και τα άψυχα στον καιάδα της κρίσης.
Είναι ακατανόητο για εμάς που επιλέξαμε να ζήσουμε στην Ελληνική Επαρχία, σταδιακά να επιβεβαιωνόμαστε ότι δεν έχουμε πρόσβαση στα αυτονόητα και αναγκαία, οι δε παρεχόμενες υπηρεσίες από το κράτος να φθίνουν και να καταργούνται.
Για όλους τους ανωτέρω λόγους κυρία Υπουργέ,
πιστεύουμε ότι εσείς δεν θα εισηγηθείτε την κατάργηση του Εσπερινού Γυμνασίου Παραμυθιάς, αλλά τη συνέχιση της λειτουργίας του".
Ολόκληρο το υπόμνημά της προς την υπουργό Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου έχει ως εξής: ...
"Αξιότιμη κυρία Υπουργέ, το τελευταίο διάστημα και με αφορμή την βαθειά οικονομική κρίση που ταλανίζει τη χώρα μας, γίνεται ευρεία διαβούλευση για κατάργηση οργανισμών του άμεσου και ευρύτερου δημόσιου τομέα. Το θέμα αυτό επηρεάζει σοβαρά και το χώρο της Παιδείας.Ο σχεδιαζόμενος «Καλλικράτης» για την εκπαίδευση, περιλαμβάνει προτάσεις για «συνενώσεις - ιδρύσεις» σχολικών μονάδων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και στο Δήμο Σουλίου.
Οι όποιες προτάσεις για αλλαγές στο υπάρχον σκηνικό μας βρίσκουν σύμφωνους όταν η φιλοσοφία τους έχει να κάνει με το συμφέρον του ΜΑΘΗΤΗ και την άνοδο του επιπέδου των παρεχόμενων γνώσεων της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Δεν υπάρχει διαφωνία επίσης για εξορθολογισμό των δαπανών και χρησιμοποίηση όλων των υποδομών (ήδη στο Δήμο Σουλίου από τις αρχές του 2011, αναμορφώσαμε τα μισθώματα των κτιριακών εγκαταστάσεων που χρησιμοποιούνται σαν Σχολεία και τα περιορίσαμε στα αναγκαία).
Σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση όμως δε θα αξιολογήσουμε τις προτάσεις ΜΟΝΟ με οικονομικά κριτήρια. Τα σχολεία δεν αποτελούν επιχειρήσεις, αποτελούν το μέλλον, την ψυχή, τη δύναμη κάθε κοινωνίας. Αποτελούν αειφόρο επένδυση στο ανθρώπινο δυναμικό. Επομένως, οποιαδήποτε σκέψη ή διεργασία για κλείσιμο σχολείων για οικονομικούς λόγους, μας βρίσκει κάθετα αντίθετους.
Ο Δήμος Σουλίου περιβάλλεται από ορεινό όγκο (Παραμυθιά – Αχέροντα - Σούλι), με δύσκολες και δυσπρόσιτες περιοχές και αυτό πρέπει σοβαρά να ληφθεί υπ’ όψη στο σχεδιασμό σας.
Οι προτάσεις της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Θεσπρωτίας, φαίνονται πιο ορθολογικές, αφού σε αυτές γίνεται ουσιαστικά μια προσπάθεια βελτίωσης του παρεχόμενου επιπέδου εκπαίδευσης και συγκεκριμένα κατά κύριο λόγο αναφέρεται σε συνένωση ολιγοθέσιων σχολικών μονάδων, σε μια ολοκληρωμένη δομή – πολυθέσια σχολική μονάδα.
Το ολοκληρωμένη βέβαια είναι σχετικό, γιατί το ζήτημα «Αποτελεσματικότητα» στην παιδαγωγική και εκπαιδευτική διαδικασία αποτελεί μια πολυεπίπεδη και πολυσύνθετη κατάσταση. Έτσι, επιλογές που σε μια εκπαιδευτική περίσταση ήταν εξαιρετικά λειτουργικές, σε άλλες ήταν τελείως αναποτελεσματικές. Επίσης, πρέπει να επισημάνουμε ότι έρευνες κατέληξαν στην εκτίμηση ότι οι επιδόσεις των μαθητών που φοιτούν στα σχολεία αυτά είναι ισάξιες με αυτές των συμμαθητών τους που φοιτούν σε πολυθέσια σχολεία των αντίστοιχων περιοχών, ενώ από άποψη κοινωνικών και επικοινωνιακών κριτηρίων υπερέχουν σαφώς έναντι των πολυθεσίων.
Λαμβάνοντας όλα αυτά υπόψη, προσπαθούμε ως Δημοτική Αρχή να συνυπολογίσουμε ποιοτικά και οικονομικά χαρακτηριστικά, ώστε να αποφασίσουμε το καλύτερο για το μαθητικό δυναμικό του Δήμου μας.
Σε αυτά περιλαμβάνονται τα ακόλουθα:
Ποιότητα παρεχόμενης εκπαίδευσης
Επικινδυνότητα μετακίνησης μαθητών
Έλλειψη επιτήρησης τόσα κατά την μετακίνηση των μαθητών, όσο και στην πιθανή καθυστέρηση αποχώρησης από το σχολείο εξαιτίας καθυστερήσεων των μέσων μεταφοράς.
Επιβάρυνση κόπωσης των μετακινούμενων μαθητών, οι οποίοι πρέπει να ξεκινούν πολύ νωρίτερα από το σπίτι τους και να επιστρέφουν πολύ αργότερα συγκριτικά με άλλους συμμαθητές τους, οι οποίοι κατοικούν στην περιοχή, στην οποία εδρεύει το κεντρικό σχολείο.
Χρησιμοποίηση κτιριακών εγκαταστάσεων που ανήκουν στο Δήμο.
Η πρόταση όμως της Δευτεροβάθμιας, όπως τελικά διαμορφώθηκε, αφορά ουσιαστικά «κατάργηση μιας σχολικής μονάδας», και συγκεκριμένα του Εσπερινού Γυμνάσιου Παραμυθιάς με την αιτιολογία ότι: ‘Τα εσπερινά γυμνάσια διαρκώς φθίνουν’.
Το Εσπερινό Γυμνάσιο Παραμυθιάς ιδρύθηκε με πολλές δυσκολίες και η άψογη λειτουργία του οδήγησε σε ετήσια αύξηση του δυναμικού του. Την τρέχουσα σχολική χρονιά φοιτούν σε αυτό 30 μαθητές.
Οι μαθητές αυτοί είναι άτομα ειδικής κατηγορίας, εργαζόμενοι – γονείς. Άτομα που για λόγους προσωπικούς, εκούσια ή ακούσια οδηγήθηκαν στο να εγκαταλείψουν τη διαδικασία εκπαίδευσης. Η ίδρυση του συγκεκριμένου σχολείου τους έδωσε την δυνατότητα να συνεχίσουν. Ταυτόχρονα επειδή ο χρόνος τους είναι περιορισμένος λόγω άλλων υποχρεώσεων έχουν διαμορφώσει τον τρόπο ζωής τους με δεδομένο ότι το σχολείο είναι κοντά τους (το σχολείο λειτουργεί σε σχολικές κτηριακές εγκαταστάσεις του Δήμου).
Το άλλο Εσπερινό Γυμνάσιο στο Νομό Θεσπρωτίας, είναι στην Ηγουμενίτσα (απόσταση 30Km από την έδρα του Δήμου μας και 80 τουλάχιστον km από την πιο απομακρυσμένη Τοπική Κοινότητα Φροσύνης) και είναι δεδομένο ότι η κατάργηση του εσπερινού της Παραμυθιάς, θα έχει σαν αποτέλεσμα οι μαθητές που φοιτούν σε αυτό να διακόψουν (εξάλλου το κόστος μετακίνησης αποδεδειγμένα είναι κατά πολύ υψηλότερο).
Το κλείσιμο ενός τέτοιου σχολείου είναι ιεροσυλία, θέτει δε αυτομάτως σε ισχύ το αίσθημα της κοινωνικής αδικίας, δεδομένου ότι το άλλο εσπερινό λειτουργεί με 19 μαθητές (επίσημα στοιχεία Δευτεροβάθμιας Θεσπρωτίας, τα οποία και σας καταθέτω).
Για ποια αποκεντρωμένη και περιφερειακή ανάπτυξη μιλάμε, όταν ακόμα και στην εκπαίδευση καλούμαστε να λειτουργήσουμε ως παράρτημα της έδρας του Νομού;
Η Ελπίδα και το μέλλον μας είναι η δυνατότητα πρόσβασης σε εκπαίδευση για την δημιουργία ανθρώπινου δυναμικού με γνώσεις και πνευματική θωράκιση.
Οι ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής είναι δεδομένες και πέρα από τον εξορθολογισμό στο χώρο της ΠΑΙΔΕΙΑΣ δεν ταιριάζουν καταργήσεις.
Στο όνομα ενός μνημονίου δεν ισοπεδώνουμε τα πάντα και δεν τσουβαλιάζουμε τα έμψυχα και τα άψυχα στον καιάδα της κρίσης.
Είναι ακατανόητο για εμάς που επιλέξαμε να ζήσουμε στην Ελληνική Επαρχία, σταδιακά να επιβεβαιωνόμαστε ότι δεν έχουμε πρόσβαση στα αυτονόητα και αναγκαία, οι δε παρεχόμενες υπηρεσίες από το κράτος να φθίνουν και να καταργούνται.
Για όλους τους ανωτέρω λόγους κυρία Υπουργέ,
πιστεύουμε ότι εσείς δεν θα εισηγηθείτε την κατάργηση του Εσπερινού Γυμνασίου Παραμυθιάς, αλλά τη συνέχιση της λειτουργίας του".
katoci.blogspot.com
εδώ η αντίστοιχη επιστολή του Ντασιώτη
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://aliartos-city.blogspot.com/2011/02/blog-post_7568.html