ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΘΕΣΠΙΩΝ - ΕΝΑ ΟΡΑΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΒΟΙΩΤΙΑ
| Ετικέτες Αλιαρτινά, Ιστορία-Πολιτισμός-Τοπία, Σύλλογοι Δήμου Αλιάρτου, Το Κοινόν των Βοιωτών | Posted On Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011
Φυσικά το “ Κοινόν των Βοιωτών για τον Πολιτισμό και το Περιβάλλον” είναι αλληλέγγυο στην υλοποίηση αυτού του στόχου και στην ανάδειξη των αναπτυξιακών δυνατοτήτων του Δήμου από την λειτουργία του Αρχαιολογικού Μουσείου των Θεσπιών...
Η πρόταση του συλλόγου μας για ανέγερση στον Αλίαρτο θεματικού Μουσείου με την επωνυμία “ ΜΥΘΙΚΗ ΒΟΙΩΤΙΑ” λειτουργεί εκ των πραγμάτων υποστηρικτικά στην λειτουργία του Μουσείου των Θεσπιών.
Έχει ενδιαφέρον οι πολίτες των Θεσπιών να πληροφορηθούν ότι το ιδρυτικό μέλος του συλλόγου μας Βασίλης Καραποστόλης συγγραφέας και καθηγητής πολιτισμού και επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αθηνών είχε προτείνει το 2003 στην τότε δημοτική αρχή των Θεσπιών , να παιχθεί σε παγκόσμια πρώτη το έργο του “Φρύνη”.
Προτείνουμε στους Βοιωτούς να διαβάσουν το παρακάτω άρθρο του
Βασίλη Καραποστόλη δημοσιευμένο στην εφημερίδα “ Τα Νέα” 8/5/2003.
ΣΤΗ ΒΟΙΩΤΙΚΗ ΓΗ
ΔΙΑΣΧΙΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑΝ ΥΠΟΓΕΙΟ ΝΟΜΟ
Με την βοήθεια του Μάη αναζητάμε τις ενδείξεις μιας άνοιξης μακριά από την πρωτεύουσα. Τριγυρνάμε, ψάχνουμε. Ώσπου μια στιγμή περιφέροντας το βλέμμα γύρω διαπιστώνουμε πως κάτι ξεφυτρώνει.
Στη βοιωτική γη με το χορτάρι ξεπετάγονται άνθρωποι που θέλουν να οργώσουν ξανά το παρελθόν και το μέλλον τους .Νέες δημοτικές και νομαρχιακές αρχές που καταλαβαίνουν πως τα προβλήματα της περιοχής τους δεν είναι μόνο τα συνηθισμένα. Απασχόληση , οδοποιία και τα λοιπά. Πιο πολύ και απ’ αυτά είναι η αντίθεση ανάμεσα στο «υπέδαφος» και στην «επιφάνεια».
Πουθενά αλλού δεν θα βρούμε τόσο έντονη διαφορά ανάμεσα σ’ αυτό που είναι χωμένο βαθιά στη γη και σ’ αυτό που προβάλλει περίοπτο. Στο σκοτάδι ανάκτορα, ναοί, θέατρα και στο φως οικισμοί που φαίνεται να αγνοούν από πού κατάγονται. Στη Θήβα , κάτω από την αγορά και τα μανάβικα και τα μπακάλικα, παραμένει σιωπηλή η αίγλη των μνημείων του Κάδμου. Πιο έξω, στο χωριό Άσκρα, τις κερκίδες του θεάτρου τις σκεπάζει ακόμα ένα χώμα υγρό και βαρύ.
Ακούμε τους ντόπιους να συζητούν για το τι μπορεί να γίνει. Στην Αθήνα η λέξη πολιτισμός ηχεί κορεσμένη, φθαρμένη, όπως καθετί που υπέστη καταχρήσεις .Στην περιφέρεια όμως υπάρχει ακόμα ένα απόθεμα ενέργειας που δεν έχει εξαντληθεί και δίνει στην υπόθεση αυτή τον χαρακτήρα του επείγοντος. Το να συζητούν εδώ για «πολιτιστικό τουρισμό» δεν είναι μόδα, μεγαλομανία ή εκζήτηση. Είναι ανάγκη, μια ανάγκη μάλιστα που αντιστοιχεί σε πρόσφατες αλλαγές .
Πράγματι, μέχρι πριν λίγα χρόνια οι αρχαιολογικοί και γενικότερα οι ιστορικοί χώροι ήταν τόποι για επισκέψεις που τελειώνοντας οι επισκέπτες έπαιρναν μαζί τους τα γνωστά σουβενίρ. Το όλο ζήτημα κλεινόταν σ’ ένα πακέτο από εντυπώσεις, φωτογραφίες και καρτ-ποστάλ. Σήμερα δεν είναι αυτό που υπόσχονται τα λεγόμενα αξιοθέατα. Αντί για την εντύπωση προτείνουν την εμπειρία.
Είναι μία νέα τάση που ενισχύεται συνεχώς. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι κουρασμένοι από τους ρυθμούς μιας ζωής που ποτέ δεν κορυφώνεται, αναζητούν τις ευκαιρίες για να «μεταφερθούν» κάπου με όλες τις αισθήσεις τους. Από τα αρχαία ευρήματα, έτσι, αναβλύζει μια νέα σαγήνη που δεν ερεθίζει μόνο το μάτι. Ελκύει ο ίδιος ο χρόνος, η ανακουφιστική του διάρκεια.
Βλέποντας ο επισκέπτης τις λάρνακες με τις θρηνωδούς στο Μουσείο της Θήβας είναι σαν να παίρνει μέρος σε μία τελετουργία που δεν του είναι άγνωστη. Ο άνθρωπος της Μεσογείου τη γνωρίζει, ο Βόρειος την διαισθάνεται ή την μαντεύει. Όλοι πάντως έρχονται πιο κοντά στο νόημα που αναδύεται σιγά-σιγά μέσα στην μικρή αίθουσα.
Το ίδιο συμβαίνει και στην γύρω περιοχή.
Υπάρχουν σήματα που σε καλούν να ξανασκεφτείς τι είναι σημαντικό και τι ασήμαντο. Όταν δεις την ταμπέλα με την επιγραφή «Προς Κοιλάδα των Μουσών» παύεις να προσέχεις την πενιχρή όψη των σύγχρονων κτισμάτων. Αυτό το βέλος που βλέπεις εκεί σε σπρώχνει να πας πέρα από το παρόν, όχι να το αγνοήσεις, αλλά για να ξαναβρείς αυτό που το υπερβαίνει.
Μου τηλεφωνά ένας Εγγλέζος φίλος μου, φιλόλογος, με ρωτάει πως πέρασα τις μέρες του Πάσχα. Όταν του λέω πως περιφερόμουν ανάμεσα σε Θήβα, Θεσπιές και Άσκρη τα ονόματα σχεδόν τον κεραυνοβολούν. Δεν του είναι εύκολο να φανταστεί πως υπάρχει πραγματικά γενέτειρα του Πινδάρου και το λίκνο του Ησιόδου, πως είναι τόποι όπου ζουν άνθρωποι και όχι στίχοι με μορφές ανθρώπων.
Η αλήθεια είναι ότι έξω από τα ερείπια αναπνέουν οι ζωντανοί άνθρωποι με την σάρκα και τα οστά τους. Είναι άλλωστε παραπάνω ζωντανοί απ’ ότι οι γραφειοκράτες της πρωτεύουσας. Για τον απλούστατο λόγο ‘ότι αντιμετωπίζουν διλήμματα, ότι δεν βιάζονται να τα βάλουν στο συρτάρι. Θέλουν ν’ αλλάξουν την περιοχή τους, όχι υψώνοντας εκεί καινούργιες καμινάδες. Το μόνο που μένει είναι να συνδέσουν την τύχη τους με την τύχη αυτών που είναι θαμμένα κάτω από τα πόδια τους ή στριμωγμένα μέσα σε αποθήκες μουσείων.
Θα τα καταφέρουν;
Αν επιμείνουν έχουν πολλές πιθανότητες. Φέρτε στο νου σας ανθρώπους σκυμμένους με πείσμα πάνω από χαρτιά με σχέδια και αναπλάσεις συνοικιών, τοπικά φεστιβάλ, συνέδρια. Το πώς θα αγωνιστούν για όλα αυτά ίσως έχει σχέση και με τις οδηγίες που τους δίνουν οι πολιούχοι ποιητές .
ΤΟ ΚΟΙΝΟΝ ΤΩΝ ΒΟΙΩΤΩΝ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Ωραίες οι θεωρίες και οι φιλοσοφίες, αλλά κάτι πρακτικό δεν βλέπω. Γιατί, όμως, η Αλίαρτος είναι έξω από το σχέδιο του Μουσείου; Προφανώς οι υπεύθυνοι της πρότασης, αν και γνώστες της περιοχής, δεν κατέχουν το βάθος του πολιτισμού της Αλιάρτου…
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι η Αλίαρτος έχει τόσο μεγάλη ιστορία που όποιον και αν ρωτήσεις δεν την γνωρίζει γιατί έχει πολύ βάθος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμε του 10.59
ΑπάντησηΔιαγραφήΥποθέτω ότι δεν ειρωνεύεσαι για το "βάθος", εάν ναι τότε λυπούμαι για τη άγνοιά σου.
Πολυ μεγαλη αγαπη για τον τοπο μου σας ευχαριστω ολους.Σκεφτομαι ομως οτι εγώ ειμαι φτωχος και αναρωτιεμαι πως θα ξεπληρωσω την <> σας.Κατι ομως θα εχετε στο νου σας............
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυ μεγαλη αγαπη για τον τοπο μου σας ευχαριστω ολους.Σκεφτομαι ομως οτι εγώ ειμαι φτωχος και αναρωτιεμαι πως θα ξεπληρωσω την σας.Κατι ομως θα εχετε στο νου σας............
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυ μεγαλη αγαπη για τον τοπο μου σας ευχαριστω ολους.Σκεφτομαι ομως οτι εγώ ειμαι φτωχος και αναρωτιεμαι πως θα ξεπληρωσω την αγαπη σας.Κατι ομως θα εχετε στο νου σας............
ΑπάντησηΔιαγραφή