Γεια χαρά, λαέ της Τυνησίας
| Ετικέτες Ανά τον κόσμο, Άρθρα-Σκέψεις | Posted On Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011
του ΝΑΣΙΜ ΑΛΑΤΡΑΣ
Μας έπεισαν ότι ο άνθρωπος άνεργος, φτωχός και πεινασμένος μπορεί να χορεύει έναν άγριο περήφανο χορό πάνω στα ερείπια του παλατιού του Μπεν Αλι. Κατέρρευσε η θεωρία «νηστικό αρκούδι δεν χορεύει»...
Στη Δύση μπορεί να ισχύει, αλλά φαίνεται πως οι αρκούδοι εκεί βρίσκονται σε χειμερία νάρκη εδώ και πολλές δεκαετίες. Εκεί στην έρημο δεν έχουν αρκούδους αλλά αετούς. Αυτές τις εβδομάδες και ειδικά τις τελευταίες μέρες είδα εκατοντάδες βίντεο από κινητά Τυνήσιων πολιτών και εξεγερμένων και πείστηκα απόλυτα ότι η εξέγερσή τους ήταν ακέφαλη και ακαθοδήγητη και χωρίς πανό, μεγαλύτερα σε μέγεθος από τον κόσμο πίσω τους.
Στην καλύτερη περίπτωση, μέλη και στελέχη παράνομων κομμάτων και οργανώσεων μπήκαν στην εξέγερση, αψηφώντας τις κομματικές τους ταυτότητες και χωρίς καμία διάθεση να υποτάξουν την εξέγερση ή να την καπελώσουν. Αφησαν το λαό να εκφράσει την οργή του, όπως και όπου ήθελε και, σαν μίλησε ο λαός, ο δικτάτορας έπεσε, τα μέγαρα των ανθρώπων του λεηλατήθηκαν νομίμως από το λαό. Είδα και άκουσα ανέργους και νέους να βγάζουν λόγους και μονολόγους στους δρόμους. Οπως εκείνος ο ψηλός και αδύνατος έξω από το δικαστικό μέγαρο στη πόλη Σούσα, όπου δικάζονταν συλληφθέντες της εξέγερσης. «Την ιστορία μας τη λέγαμε μεταξύ μας σιωπηλά και ψιθυριστά. Είπαμε δεν θα ξεχάσουμε τους μάρτυρές μας. Και ας γράφουν ό,τι θέλουν οι πληρωμένοι στα κανάλια και στις εφημερίδες. Γνωρίζαμε όλους όσοι πουλάγανε τα τομάρια τους και τις πένες τους... Γύρισαν τα πράγματα...»
Επεσε ένας δικτάτορας και έπεσαν όλοι στη Δύση και την Αντολή από τα σύννεφα. Επεσε χωρίς αμερικανικό και δυτικό δάχτυλο ή πόλεμο. Επεσε όταν ο λαός θέλησε, αποφάσισε, και ας είχε την απόλυτη στήριξη ΗΠΑ και Γαλλίας, και ειδικά του Σαρκοζί -και ας έκλεψε ο κουνιάδος του Μπεν Αλι το 2006 το γιοτ ενός Γάλλου τραπεζίτη, φίλου του Γάλλου προέδρου.
Γιατί οι εξεγερμένοι γρήγορα τα αντιλήφθηκαν, απάντησαν καίγοντας εταιρείες γαλλικών συμφερόντων. Στο τέλος υπέκυψε η Δύση και πέταξε από πάνω της το δικτάτορα. Οι ΗΠΑ, που υπογείως θέλουν να καλύψουν το κενό που αφήνει η Γαλλία στην Τυνησία και για να βελτιώσουν την κακή εικόνα που έχουν οι Τυνήσιοι γι' αυτούς και για τη στήριξη που παρείχαν στον Μπεν Αλι, έσπευσαν μετά την πτώση του δικτάτορα να εκφράσουν το θαυμασμό τους στο λαό της Τυνησίας.
Οι δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις της Τυνησίας τα γνώριζαν όλα αυτά και κράτησαν ψηλά το κεφάλι και έμειναν πιστές στη θεωρία «σαν θελήσει ποτέ ο λαός, το πεπρωμένο θα προσκυνήσει». Ηγέτες-μαριονέτες που θυσίασαν ένα εκατομμύριο πολίτες, για να χτίσουν ένα φθαρμένο καθεστώς μαφίας, ανελευθερίας και εκτελέσεων στο Ιράκ και το ιρακινό Κουρδιστάν.
Γεια χαρά, λαέ της Τυνησίας... άλλαξες το σκηνικό, κράτα τον περήφανο και άγριο χορό... μπορεί σε λίγο να μπουν και άλλοι.
kontiloforos.blogspot.com
hellenikathemata.blogspot.com
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια άσχετα με το θέμα της ανάρτησης θα διαγράφονται.