Αυτή είναι η πρώτη ανάρτηση που ανεβάζω στο ΒΗΜΑ που μας προσφέρει ο "dk" και τον ευχαριστώ πολύ γι'αυτό. Θα ήθελα η πρώτη μου αυτή ανάρτηση να ήταν πιο ευχάριστη , πιο ανάλαφρη , αλλά δεν γίνεται. Βλέπετε, με πνίγει το δίκιο. Αυτά που δεν γουστάρω να βλέπω γύρω μου, δηλ. η αδικία, η αδιαφορία, το ψέμα και η ανοησία, δυστυχώς υπάρχουν και υπάρχουν σε μεγάλο βαθμό. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο δήμο μας, το φαινόμενο είναι γενικό...Ελάλησεν λοιπόν ο Stakaman και είπε...


Σε παλιότερη ανάρτηση ο "dk"  είχε αναφερθεί στο πρόβλημα που δημιουργείται, όταν κάποιοι οδηγοί τριπλοπαρκάρουν στην διασταύρωση του κενρικού δρόμου, με τον δρόμο που οδηγεί στο δημοτικό πάρκινγκ. Αυτοκίνητα που θέλουν να μπουν στον συγκεκριμένο δρόμο ερχόμενα από τον κεντρικό, αναγκάζονται να μείνουν στη μέση του δρόμου με  κίνδυνο προξένησεις ατυχήματος, γιατί θα πρέπει να δώσουν προτεραιότητα στον οδηγό που θέλει να μπει στον κεντρικό δρόμο, έτσι ώστε να ανοίξει ο δρόμος και να μπορέσουν να περάσουν .  Και ολά αυτα γιατί; Γιατί κάποιος κύριος βαριέται να περπατήσει πέντε βήματα. Κι οπώς συμβαίνει στην Ελλάδα, αν κάνεις το λάθος και του πεις μια κουβέντα, θα σου ρίξει και κανένα μπινελίκη από πάνω.

Χθες λοιπόν, κάποιος καλός κύριος τριπλοπάρκαρε το αυτοκινητάκι του σε εκείνο το σημείο, έκανε τη δουλίτσα του και έφυγε. Δεν έχει σημασία που ένα αυτοκίνητο, πήγε να πέσει πάνω σε άλλο που ήθελε να στρίψει και έμεινε το μισό στον κεντρικό δρόμο...απλά έκανε τη δουλίτσα του ο καλός ο κύριος κι έφυγε. "Έλα ρε φίλε" θα σου πει "Δυο λεπτάκια το άφησα". Εσύ κυριέ μου, δεν θα έπρεπε να το αφήσεις ούτε ένα δευτερόλεπτο, γιατί θα πρέπει να δίνεις το καλό παράδειγμα στους δημότες μας, μιας και οδηγάς φορτηγάκι του δήμου. Και στην τελική δεν το άφησες δυο λεπτάκια, ένα τέταρτο ήταν εκεί.